سحر گلشن - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
محمود رائینی سرجاز - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
رضا نوروز ولاشدی - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

آشکارسازی تغییراقلیم از نظر آماری فرایندی است برای نمایان سازی تغییرات معنی داری که نتوان آن ها را به تغییرات طبیعی ربط داد. انرژی گرمایی نهفته در ژرفای خاک می تواند در آشکارسازی تغییرات اقلیمی نقش مهمی بازی کند. بنابراین، هدف این پژوهش پر کردن شکاف در داده ها، توسعه یک مجموعه از داده های دمای خاک از داده های هوا و بررسی اقلیمی تغییرات روند دمای خاک و تاثیر گرمایش جهانی بر آن می باشد. برای این پژوهش از داده های بارندگی و ابرناکی سالانه، داده های روزانه دمای هوا، و داده های دمای عمق های مختلف خاک (5، 10، 20، 30، 50 و 100 سانتی متری) در ایستگاه همدیدی (سینوپتیک) شهر کرمان، برای دوره آماری سال های 1951 تا 2009 میلادی، استفاده شد. برای بررسی روند دماها از روش های پارامتری پیرسون و تحلیل رگرسیونی و روش های ناپارامتری اسپیرمن و من کندال استفاده شد. یافته های این پژوهش بیانگر این است که روش ناپارامتری من کندال نسبت به دیگر روش ها از دقت بیشتری برخوردار است. روند میانگین دمای هوای سالانه، و روند میانگین دمای فصل های بهار، تابستان و پاییز افزایشی و بسیار معنی دار (01/0 ≥ p) است. همچنین میانگین های دمای خاک سالانه و فصل های تابستان و پاییز دارای روندی افزایشی و بسیار معنی دار (01/0 ≥ p) است. این یافته ها همچنین گویای روندی کاهشی و معنی دار (05/0 ≥ p) در ابرناکی و بارندگی ایستگاه همدیدی کرمان می باشد. از یافته های این پژوهش نتیجه گرفته می شود که روند گرمایی ایستگاه همدیدی کرمان از روند گرمایش جهانی پیروی می کند و دمای خاک نیز می تواند چنین روندی را آشکار سازد.

آزمون های ناپارامتری و پارامتری, تغییراقلیم, من کندال, کرمان