رضا فامیل مومن
صدیقه فراهانی واشقانی
گیتا حسینی
اصلان عزیزی

توت فرنگی میوه ای بسیار فساد پذیر بوده و مدیریت پس از برداشت آن نیازمند کنترل دقیق دما و رطوبت نسبی از مرحله برداشت تا مصرف می باشد. تاخیر در سرد کردن کاهش سفتی بافت و خواص ظاهری را بدنبال دارد. تاخیر یک ساعته منجر ضایعات ‮‭10‬ درصدی و تاخیر 8 ساعته ضایعات ‮‭80‬ درصدی این محصول را بدنبال دارد، لذا اعمال زنجیره سرد از مرحله برداشت تا مصرف برای این محصول ارزشمند می تواند از ضایعات ‮‭100‬ در صدی آن جلوگیری بعمل آورد. در بررسی حاضر تاثیر سرد کردن و نگهداری تحت شرایط متفاوت رطوبت نسبی بر تغییرات سفتی بافت، رنگ، کاهش وزن، مواد جامد محلول و ‭pH‬، در طی،3 ،‮‭9 6‬ و ‮‭15‬ روز انبار داری مورد ارزیابی قرار گرفت. بررسی نتایج در طی ‮‭15‬ روز انبارداری نشان داد هر چند تغییرات کاهش وزن برای تیمار (رطوبت نسبی ‮‭90- 95‬ % و دمای 1 درجه سانتی گراد)، با نوسانات روبرو بوده اما در کل در حد قابل قبولی بوده است که نشان دهنده تاثیر مثبت تیمار بر حفظ پارامتر های بازار پسندی در طی مدت نگهداری می باشد. این در حالی است که کاهش وزن برای تیمار (رطوبت نسبی ‮‭65-70‬ % و دمای 1 درجه سانتی گراد) با افت معنی داری همراه بود،که نشان دهنده تاثیر نا مطلوب عدم تامین میزان بهینه رطوبت نسبی در طی زمان نگهداری بر حفظ خواص کمی و کیفی توت فرنگی رقم کاماروسا میباشد. نتایج تغییرات شاخص های رنگ نیز نشان داد خواص ظاهری و بازار پسندی میوه در سطح رطوبت نسبی ‮‭90-95‬ درصد در سطح مطلوبی حفظ می گردد. نتایج کلی این بررسی نشان داد هر چند سرد کردن در کاهش ضایعات پس از برداشت توت فرنگی نقش بسیار مهمی ایفاد می نمایید، اما انتخاب رطوبت نسبی مناسب در طی مرحله نگهداری نیز از اهمیت خاصی برخوردار می باشد و می تواند تا ‮‭15‬ روز حفظ بازار پسندی توت فرنگی رقم کاماروسا را بدنبال داشته باشد. کلمات کلیدی: توت فرنگی، رطوبت نسبی،کاهش وزن، سرد کردن و سفتی بافت