مژگان حسنوند - کارشناسی ارشد مهندسی جنگل، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران
احسان عبدی - دانشیار گروه جنگلداری و اقتصاد جنگل، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران
فردین مرادی - فردین مرادی، کارشناسی ارشد مدیریت جنگل، دانشگاه تهران

ریزش سنگ با عوامل آبوهوایی و زیستی ارتباط تنگاتنگ دارد که منجر به ایجاد تغییرات بر صخره ها و سنگ ها می شود. ریزشسنگ یکی از پر مخاطره ترین بلایای طبیعی است که به وفور در جاده ها، بزرگراه ها و خطوط راه آهن مناطق کوهستانی دیده می شودو سالانه منجر به مرگ افراد بی شماری در سرتاسر جهان می گردد. بنابراین ناپایداری دامنه ها به دلیل ریزش سنگ و تلاش برای حفظایمنی یکی از مسایلی است که بایستی در راس توجه قرار گیرد. ساخت جاده به عنوان بارزترین مثال دخالت های انسانی در در مناطقکوهستانی داخل کشور به شمار می آید. احداث بزرگراه، بار ترافیکی این مسیر را کاهش اما احتمال خطر وقوع ریزش سنگ بر رویآن به دلیل عبور از میان رشته کوه ها افزایش می دهد. لذا بررسی خطر ریزش سنگ بر روی قسمت های مختلف جاده در حال ساخت،از اهمیت بالایی برخوردار است. با در نظر گرفتن تنوع زیاد در دامنه های سنگی از دیدگاه سنگ شناسی، ارتفاع دامنه، میزان خردشدگیو شکستگی ها و جایگاه دامنه های سنگی در طول مسیر جاده، باید گفت که نوع نگهدارنده پیشنهادی می تواند حتی برای دو دامنهسنگی با یك ترکیب سنگ شناسی متفاوت باشد. لذا شناخت روش های پایدارسازی و کنترل ریزش سنگ، به مدیران در مورد حوادثاحتمالی، آگاهی لازم را می دهد.

ریزش سنگ، سنگ شناسی، دامنه های سنگی