محمد نریمانی - استاد ممتاز گروه روانشناسی عمومی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
فریماه حاجی سبحانی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل، اردبیل، ایران

فرزند پروری فرآیند تحول و بهره گیری از دانش و مهارت های مناسب برای برنامه ریزی، پرورش و تدارک مراقبت از فرزند است و عامل بسیار مهمی در رشد و تکوین شخصیت فرزندان محسوب می شود. منظور از شیوه های فرزندپروری روشهایی است که والدین برای تربیت فرزندان خود به کار میگیرند. فهمیدن ارتباط مشکلات روحی روانی امروز با مسایل گذشته در کودکی، کمک موثری به حل مشکلات ناشی از این معضلات روحی روانی می کند، کسی که می داند بدخلقی، پرخاشگری و کم تحملی اش از اضطراب و خشم دوران کودکی اش ناشی میشود، بهتر میتواند این بدخلقی ها و پرخاشگری ها را مهار و اصلاح نماید. پدران و مادران به عنوان اولین معلم کودکان دارای وظایف و نقش های متعددی هستند که از جمله آنها می توان به نظارت منظم بر رشد سالم آنان و ایجاد یک محیط آرام اشاره کرد.

فرزند پروری، پرخاشگری، کودک.