حسین غلامی تیله بنی - دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه زابل
امیر گلپایگانی - دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه زابل
مصطفی حیدری - عضو هیئت علمی دانشگاه زابل
منان صادقی - دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه زابل

ریحان یکی از گیاهان دارویی است که اندام مورد استفاده آن عبارتند از: برگ، سرشاخههای گل دار و بذر. در طب سنتی ازاین گیاه به عنوان خلط آور، مدر، ضدنفخ و جهت تسکین درد محرک عده استفاده میشود. اکثر اثرات مشهود در پیری بذر ابتدا در سطح مرفولوژیک بذر و سپس در طول جوانه زنی و رشد گیاهچه مشاهده می شوند . اما این اثرات تا تغییرات زیاد مرفولوژیکی و فراساختاری پیش می رود، که اثرات آن به آسانی نمایان نمی شود. اما می توان اثرات آن را به وسیله روش های پیشرفته پایشی که برای تعیین تغییرات در پیری بذر در سطح فیزیولوژیک استفاده می شوند، تشخیص داد. اثر زوال بذر بر تغییرات بیوشمیایی گیاه دارویی ریحانOcimumbasilicum. L) در دانشگاه زابل در سال 1389 در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد.تیمارها شامل زوال بذر در 5 سطح 0، 48 ، 72 ، 96 و 144 ساعت بود نتایج نشان داد که با افزایش سطوح زوال میزان پراکسیداسیون افزایش و میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز و کاتالاز کاهش یافت اما میزان این افزایش و کاهش برای بذرهای پرایمینگ شده کمتر بود. همچنین در کلیه سطوح زوال، در بذرهای پرایمینگ شده نسبت به شاهد مواد محلول سیتوپلاسمی کمتری از غشاءپلاسمای به محیط بیرون تراوش یافت.

زوال بذر، گیاه دارویی ریحان، تغییرات بیوشمیایی