تحلیل فراوانی منطقه ای سیلاب با استفاده از روش کریجینگ متعارف در حوزه های آبخیز استان مازندران
عنوان مقاله: تحلیل فراوانی منطقه ای سیلاب با استفاده از روش کریجینگ متعارف در حوزه های آبخیز استان مازندران
شناسه ملی مقاله: JR_JWMR-7-14_005
منتشر شده در در سال 1395
شناسه ملی مقاله: JR_JWMR-7-14_005
منتشر شده در در سال 1395
مشخصات نویسندگان مقاله:
زهرا شیخ
عبدالحمید دهواری
مهدیه ابراهیمی
خلاصه مقاله:
زهرا شیخ
عبدالحمید دهواری
مهدیه ابراهیمی
تحلیل منطقهای، پایدارترین روش به منظور بهبود تخمین تناوب سیلاب میباشد که به یکی از بخشهای پویا در هیدرولوژی مبدل شده است و پیوسته تئوریهای جدیدی در آن مورد آزمون قرار میگیرد. کاربرد زمینآمار برای برآوردهای منطقهای سیلاب، یک نوآوری در این عرصه محسوب میشود. پایه و اساس این روش بر درونیابی متغیرهای هیدرولوژیکی در فضای فیزیوگرافی به جای فضای جغرافیایی معمول تاکید دارد. از این رو در این مطالعه اطلاعات هیدرولوژیکی، اقلیمی و فیزیوگرافی ۳۸ حوزه آبخیز استان مازندران تهیه و از روش کریجینگ متعارف برای برآوردهای منطقهای سیلاب بر اساس دورههای بازگشت ۱۰، ۲۰، ۵۰ و ۱۰۰ سال استفاده شد. طراحی فضای فیزیوگرافی با استفاده از متغیرهای ژئومورفوکلیماتیک موثر بر سیلاب و روش تحلیل همبستگی متعارف انجام شد. در تمام دورههای بازگشت مدل گوسی، به عنوان بهترین مدل نیمتغییرنما انتخاب و از روش تخمین زمینآماری کریجینگ معمولی، برای برآوردهای منطقهای استفاده شد. ارزیابی عملکرد برآوردهای منطقهای، با استفاده از روش ارزیابی متقابل جکنایف و پنج شاخص آماری صورت گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده عملکرد شاخص نش، بیش از ۹/۰ در تمامی دورههای بازگشت برآورد شد که نشاندهندهی پیشبینیهای دقیق و قابل قبول سیلاب در حوزههای بدون آمار میباشد. سایر شاخصهای ارزیابی نیز عملکرد رضایتبخشی را ارائه کردند و با توجه به نتایج شاخصهای نسبی، دقت برآوردهای منطقهای با افزایش دوره بازگشت بهبود مییابد. این نتایج نشان داد کاربرد روش کریجینگ متعارف، رویکردی موثر و کارآمد برای تحلیل فراوانی منطقهای سیلاب است.
کلمات کلیدی: Canonical Correlation Analysis, Geostatistics, Ordinary Kriging, Physiographical Space, تحلیل همبستگی متعارف, زمین آمار, کریجینگ معمولی, فضای فیزیوگرافی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1284337/