رضوان آقامحمدی - کارشناس ارشد زمین شناسی زیست محیطی، گروه علوم زمین، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
کمال سیاه چشم - دانشیار زمین شناسی اقتصادی، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران. (مسوول مکاتبات)
غلامرضا زرینی - دانشیار میکروبیولوژی، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
علی کدخدایی - دانشیار زمین شناسی نفت، گروه علوم زمین، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز

زمینه و هدف: امروزه استفاده از باکتری ها برای پاک سازی آلودگی های نفتی از آب و خاک مورد توجه دانشمندان قرارگرفته است. زیرا این روش نسبت به روش های دیگر از نظر اقتصادی مقرون به صرفه بوده و باعث ایجاد ترکیبات سمی در محیط نمی شود. روش بررسی: در تحقیق حاضر نتایج فرایند زیست پالایی جهت شناسایی بهینه ترین جدایه های باکتریایی تجزیه کننده مواد نفتی در شرایط فیزیکو شیمیایی و بافتی خاک آلوده پالایشگاه تبریز ارایه شده است. برای ارزیابی نرخ حذف هیدروکربن ها از روش آنالیزی کروماتوگرافی گازی با آشکار ساز گرمایونی (Gc-FID) استفاده شد. یافته ها: در این مطالعه ۷ جدایه ی  باکتریایی مختلف از خاک جداسازی شد و جدایه ای  از سودوموناس با بیش ترین بازدهی معرفی شد. بحث و نتیجه گیری: باکتری سودوموناس میزان هیدروکربن های نفتی موجود در خاک را بعد از ۳۰ روز به میزان ۲۵/۶۵ درصد کاهش داد در حالی که  جدایه ای از اسینتوباکتر توانست مجموع هیدروکربن های نفتی را به میزان ۳۹/۴۲ درصد کاهش دهد. باتوجه به نتایج این پژوهش، روش زیست پالایی باکتریایی برای پاک سازی هیدروکربن های نفتی در خاک های آلوده به دلیل سادگی اجرا، سازگاری با محیط زیست، مطمئن، ایمن و کم هزینه بودن  برای انجام تحقیقات مشابه در سایر پالایشگاه های نفتی کشور نیز پیشنهاد می شود.

آلودگی نفتی, پالایشگاه تبریز, خاک, زیست پالایی باکتریایی