محمد ابراهیم حیدری - مازندران،دانشگاه آزاداسلامی واحدقائمشهر،دانشکده فنی مهندسی،گروه مهندسی نساجی،صندوق پستی ۱۶۳
پیمان ولی پور - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائم شهر/مازندران،دانشگاه آزاداسلامی واحدقائمشهر،دانشکده فنی مهندسی،گروه مهندسی نساجی،صندوق پستی ۱۶۳
حسینعلی باقری - مازندران،دانشگاه آزاداسلامی واحدقائمشهر،دانشکده فنی مهندسی،گروه مهندسی نساجی،صندوق پستی ۱۶۳

الیاف پلی پروپیلن فاقدخواص مطلوبی چون جذب رطوبت، جذب رنگ و زیردست مناسب می باشند. یکی از راه های تغییر و بهبود خواص الیاف مصنوعی، ترکیب پلیمرها با یکدیگر و تولید الیاف آلیاژی است. از دیگر روش های اصلاح خواص الیاف مصنوعی استفاده ازمواد اصلاح کننده نظیر نانو ذرات رس و کربن می باشد. در این تحقیق تاثیر استفاده از سازگارکننده پلی پروپیلن پیوندشده بامالئیک انیدرید (PPgMAH) و نانو ذرات رس از نوع کلوسیت A۱۵ بر تشکیل و توسعه ریزساختار در الیاف نانو کامپوزیتی بر پایه پلی پروپیلن/پلی آمید ۶ (PP/PA۶) با ترکیب ۳۰/ ۷۰ مورد بررسی قرار گرفته است. نانو کامپوزیت ها با دو درصد متفاوت از نانو رس (۳ و ۵ درصد) در حضور یا عدم حضور سازگارکننده درون مخلوط کننده داخلی مخلوط شده و چگونگی توزیع ذرات نانو رس و مورفولوژی نانو کامپوزیت ها و الیاف حاصل از آن به ترتیب با آزمایش پراش اشعه X با زاویه باز و میکروسکوپ الکترونی پویشی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که سایز فاز متفرق و توزیع ذرات نانو رس در اجزای آلیاژ با انتخاب درصد مناسب نانورس و سازگارکننده قابل کنترل است. همچنین خواص رنگ پذیری الیاف آلیاژی PP/PA۶ درحضور اصلاح کننده نانو رس افزایش یافته و قابلیت رنگرزی با رنگزای اسیدی به روش رمق کشی را ایجاد گردیده است.

نانوکامپوزیت, الیاف چندجزئی, نانورس, مورفولوژی, رنگپذیری