حسین نظم فر - استاد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل
چنور محمدی - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل

توجه به بهداشت و سلامت در سطح جامعه، توزیع مناسب تسهیلات بهداشتی و استفاده موثر از این امکانات یکی از اهداف اصلی برنامه ریزی در سطوح مختلف تلقی می گردد. هدف پژوهش حاضر شناخت وضع موجود و تعیین سطح برخورداری شهرستان های استان کردستان به لحاظ برخورداری از شاخص سلامت و مشخص شدن استا ن های توسعه یافته و محروم می باشد. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی می باشد اطلاعات مورد نیاز که از سرشماری نفوس و مسکن و سالنامه ی آماری استان کردستان جمع آوری شده با مدل های ویکور، SAW، تاپسیس، امتیاز استاندارد شده و HDI مورد سنجش قرار گرفته اند ، با توجه به اینکه نتایج مدل ها در بعضی از موارد با هم همخوانی نداشت در نتیجه برای رسیدن به اجماع در مورد سطح توسعه و رتبه ی شهرستان ها از مدل کاندرست استفاده شد. نتایج نشان می دهد شهرستان سنندج در رتبه اول و توسعه یافته، شهرستان های بیجار و قروه در رتبه دوم و توسعه یافته، شهرستان بانه در رتبه سوم و نسبتا توسعه-یافته ، شهرستان سرو آباد در رتبه چهارم و نسبتا توسعه یافته، شهرستان های کامیاران و دیواندره در رتبه پنجم و در حال توسعه، شهرستان های سقز و مریوان در رتبه ششم و در حال توسعه در نهایت شهرستان دهگلان در رتبه هفتم و توسعه-نیافته می باشد. همچنین بین نرخ شهرنشینی و وضعیت توسعه شاخص سلامت شهرستان ها همبستگی و رابطه معنادار وجود ندارد.

نرخ شهرنشینی, شاخص سلامت, کردستان, کاندرست, پیرسون