زهرا شوریابی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه علوم باغبانی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
ویدا چالوی - دانشیار گروه علوم باغبانی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
حسین صادقی - دانشیار گروه علوم باغبانی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

این پژوهش با هدف بررسی اسیدیته و آنتوسیانین میوه توت فرنگی رقم کاماروسا به تنش خشکی و محلول پاشی اسید سالیسیلیک به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل فاکتور اول رژیم آبیاری در سه سطح آبیاری مطلوب ۷۰ تا ۱۰۰ درصدی، آبیاری متوسط ۵۰ تا ۷۰ درصدی و آبیاری ۲۵ تا ۵۰ درصدی ظرفیت نگهداری و فاکتور دوم چهار سطح صفر، ۲ ، ۴ و ۶ میلیمولار اسید سالیسیلیک بود. نتایج نشان داد که بیشترین میزان اسیدیته قابل تیتر در تیمار اسید سالیسیلیک ۴ میلی مولار و کمترین میزان اسیدیته قابل تیتر در گروه شاهد به دست آمد و بیشترین میزان آنتوسیانین در تیمار آبیاری متوسط ۵۰ تا ۷۰ درصدی به همراه غلظت ۲ میلیمولار اسید سالیسیلیک مشاهده شد که نسبت به شاهد ۴۲ درصد افزایش نشان داد. نتایج نشان داد کاربرد اسید سالیسیلیک به عنوان یک تنظیم کننده رشد گیاهی توانسته علاوه بر کاهش اثرات مخرب کم آبی در حفظ اسیدیته در تولید آنتی اکسیدانهای مفید از جمله آنتوسیانین در حفظ کیفیت توت فرنگی موثر و مفید باشد.

آنتوسیانین، اسید سالیسیلیک، کیفیت میوه، کم آبی