سید روح اله پور توحیدی - ۱- کارشناس مدیریت، دانشگاه جامع علمی کاربردی نزاجا، ایران.
مرتضی شوکتی - ۲- کارشناس عمران، موسسه آموزش عالی دانش پژوهان، اصفهان، ایران.
امین میرزایی - ۳- کارشناسی ارشد عمران، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شوشتر، ایران.
محسن قاسمی - ۴- دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت شهری، موسسه آموزش عالی آپادانا، شیراز، ایران.

در بسیاری از شهرهای باسابقه بنا به دلایل مختلف ،مراکز شهرها رونق شایسته خود را از دست داده اند و محلات قدیمی مرکز شهر به عنوان خاستگاه های اولیه سکونت گزینی در شهر که سمبل های شهرنشینی و نشانه هایی از اصالت و هویت شهری را در بر دارند دچار فرسودگی شده اند. بافت قدیمی شهر شیراز از ظرفیت توسعه درون زای شهری )توسعه درون بافتی( خوبی برخوردار می باشد و استفاده از ظرفیت های رها شده درونی این محله در جهت توسعه اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و ... و به عبارتی در راستای بازآفرینی آن ضروری می باشد. نوع تحقیق کاربردی – توسعه ای می باشد. جهت برنامه ریزی و ارائه راهکار با استفاده از مدل سوات، نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید در محدوده شناسایی شده، توسط کارشناسان استخراج میشود و سپس راهبردهای خاص استخراج می شود . نتایج تحقیق حاکی از این است که وجود آثار تاریخی در محله سنگ سیاه و بهسازی و نظم بخشی به این آثار تاریخی، زمینه را برای ایجاد تسهیلات و امکانات مورد نیاز ساکنین در زمینه کاربری تفریحی و گردشگری مهیا می سازد.

کلمات کلیدی: بازآفرینی، توسعه درونی، بافت تاریخی، محله سنگ سیاه.