پریسا دوستی - کارشناسی ارشد علوم تربیتی گرایش برنامه ریزی درسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت، ایران
مهری بهارلو - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد پردیس شیراز، ایران
نرگس موسوی - کارشناسی ارشد شیمی تجزیه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز، ایران

آموزش وپرورش مهمترین نهاد اجتماعی برآمده از متن جامعه و درعین حال سازنده و تکامل دهنده آن است و تاثیر آن در پیشرفت جامعه محسوس است. این نظام از عناصر مختلفی تشکیل شده است که هرکدام از این عناصر در پیشبرد اهداف آن موثرند. معلم به عنوان یکی از این عناصر، اهمیت خاصی در نظام تعلیم و تربیت دارد و شادکامی این گروه بزرگ می تواند در تحقق اهداف نظام آموزش وپرورش تاثیر بسزایی داشته باشد. یکی از مباحثی که در مهروموم های اخیر در رویکرد روانشناسی مثبت موردتوجه قرارگرفته است مبحث شادی است واژه شادی مفهومی روان شناختی است که دارای تعاریف و ابعاد مختلفی هست در واژه نامه ها، شادی با واژه هایی همچون خوشحالی، شادکامی، خوشی و نشاط هم معنا دانسته شده است. درسطح عموم مردم شادی، بودن در حالت خوشحالی و سرور با دیگر هیجانات مثبت، رضایت از زندگی و فقدان افسردگی و دیگر عواطف منفی است. شادکامی و نشاط اجتماعی به­ عنوان یکی از مهمترین نیازهای روانی بشر، به دلیل تاثیرات عمده ای که بر شکل گیری شخصیت آدمی دارند، همواره ذهن انسان را به خود مشغول کرده اند. از طرفی جامعه ای پویا و زنده تلقی می شود که عناصر شادی آفرین در آن فراوان باشد. شاید بتوان گفت شادکامی یکی از مفاهیم و مولفه های اساسی زندگی افراد به ویژه معلمان به شمار می رود که ارتباط تنگاتنگی با سلامت عمومی دارد.

شادکامی، معلمان، مدرسه