اکبر جدیدی محمدآبادی - استادیار گروه علوم تربیتی و مشاوره، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
محبوبه ضیاالدینی دشتخاکی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم تربیتی، رشته برنامه ریزی درسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران و آموزگارآموزش و پرورش شهرستان زرند

کودک و بازی دو یار ناگسستنی در طول تاریخ بشریت هستند. دو همزاد که جدای از یکدیگر معنا و مفهومی ندارند؛ نظر به اهمیت بازی، بسیاری از مربیان و درمانگران بر آن شده اند تا از بازی برای درمان و تربیت استفاده کنند. یکی از بازی های پرتحرک که حداکثر تحریک حسی _ حرکتی را ایجاد میکنند، بازی های بومی و محلی ۱ هستند. این بازی ها با شکل گیری در بطن فرهنگی و اجتماعی جامعه ، توانسته اند با به کارگیری حداقل ابزار و فضای ممکن ، بیشترین کنش های حرکتی را ایجاد کنند. هدف ما از این پژوهش این است تا با معرفی ۱۰ نوع از بازی های بومی و محلی و فواید درمانی آن ها بر سلامت کودکان، گامی عملی هر چند کوچک در جهت سلامتی جامعه و غلبه بر رخوت و سستی حاصل از زندگی ماشینی برداریم . با توجه به مطالب آورده شده در این رساله مشخص شد که این بازی های سنتی ، بومی و محلی در تحریک موثر سیستم عصبی ، هماهنگی اعضای مختلف بدن، رشدیافتگی ، تکوین شخصیت فردی و اجتماعی ، کاهش اضطراب و ترس ها، تخلیه انرژی و برقراری ارتباط موثر با دیگران کمک موثری داشته و کودکان را در پذیرش نقش های آینده در جامعه یاری میرساند. و به طور کلی بر روی تمامی ابعاد سلامت کودکان تاثیر مثبت میگذارند. روش پژوهش حاضر به صورت کتابخانه ای است و سعی شده از منابع مختلف و متنوع استفاده شود.

بازی های بومی و محلی ، بازی درمانی ، سلامت کودکان.