مهرنوش محمدی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب
مهدی اسداله زاده - دانشگاه علم و صنعت ایران
علیرضا همتی - دانشگاه علم و صنعت ایران

استفاده مجدد از پساب ها و فاضلاب ها به علت نیاز روز افزون به آب، روز به روز بیشتر مورد توجه قرار می گیرد. روش های مختلفی برای تصفیه پساب ها، با توجه به نوع پساب و آلاینده های موجود در پساب وجود دارند. فرایندهای بیولوژیکی تصفیه ی پساب و فاضلاب به طور گسترده برای تصفیه فاضلابهای شهری و صنعتی استفاده می شوند. در فرایندهای تصفیه ی بیولوژیکی یا بیوشیمیایی، مواد نامطلوب آلی به عنوان مواد غذایی در اختیار یک جمعیت باکتریایی یا ترکیبی از چند جمعیت باکتریایی قرار می گیرند تا این مواد را در متابولیسم خود مصرف کنند. پارامتر های مختلفی نظیر زمان ماند جامد (SRT)، غلظت ماده آلاینده ورودی، میزان اکسیژن ورودی و دما بر عملکرد این نوع سیستم ها تاثیر گذار می باشند، در این تحقیق اثر دو عامل دما و غلظت ماده آلاینده به عنوان دو پارامتر عملیاتی مهم مورد بررسی قرار گرفتند. آزمایشات با استفاده از پساب سنتزی انجام شدند و از لجن فعال پالایشگاه تهران که قبلا با فنل سازگار شده بود به عنوان واحد بیولوژیکی استفاده گردید. ابتدا اثر دما ( 25 و C̊ 35 ) بر میزان حذف فنل مورد بررسی قرار گرفت و مشخص گرید که در غلظت ثابت، عملکرد سیستم در دمای بالاتر بهتر بوده و درصد حذف فنل در دماهای بالاتر به مراتب از سیستم با دمای پایین تر بیشتر بوده است اما در تمامی دماها میزان حذف فنل بالای 98% می‌باشد که نشان دهنده قدرت بالای سیستم طراحی شده در حذف مواد آلی می‌باشد. سپس کمترین دما (C̊ 25) به دلیل صرف انرژی و هزینه کمتر و مهمتر از آن استفاده از سیستم در دمای محیط اقتصادی تر می باشد به عنوان دمای عملیاتی انتخاب گردید. سپس اثر غلظت بالای فنل (2000، 3000 و ppm4000) بر میزان حذف فنل و رشد میکروارگانیسم ها مورد بررسی قرار گرفت و مشاهده گرید که در غلظت های بالای فنل، به علت افزایش بار آلودگی سیستم قادر به حذف فنل نبوده و میزان MLSS کاهش می یابد.

تصفیه پساب، بیو راکتور، حذف بیولوژیکی فنل، اثر دما