یوسف رمضانی - استادیاردانشگاه بیرجند
مهدی قمشی - استاد
سیدحبیب موسوی جهرمی - دانشیار دانشگاه شهیدچمران اهواز

شکست پلها ناشی ازآبشستگی درتکیه گاه پلها اهمیت مطالعه درمورد پیش بینی آبشستگی و راه های کاهش آن را روشن می سازد طول تکیه گاه یکی ازمهمترین پارامترهای موثربرآبشستگی می باشد اکثر تکیه گاه پلها دردشت سیلابی قرارگرفته اند و قرارگرفتن آنها درمجرای اصلی کمتر رایج است یکی از موارد متداول دردشت سیلابی وجود پوشش گیاهی می باشد هدف این تحقیق بررسی تاثیر طول تکیه گاه بر آبشستگی تکیه گاه با دیوارعمودی درمقطع مرکب می باشد آزمایشها درطول های مختلف تکیه گاه تراکم های گوناگونی پوشش گیاهی دردشت سیلابی و شرایط ابشستگی آب زلال انجام گرفت نتایج نشان میدهد دریک عمق ثابت با افزایش طول تکیه گاه تاثیر پوشش گیاهی درکاهش عمق آبشستگی بیشتر می شود همچنین درکمترین عمق آب دردشت سیلابی با افزایش طول تکیه گاه عمق ابشستگی با یک نرخ افزایشی افزایش می یابد.

ابشستگی، طول تکیه گاه، پوشش گیاهی، آب زلال، مقطع مرکب