محمدهاشم پرواز - دانش آموخته کارشناسی ارشد حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی
شیرین طلاپرواز - دانش آموخته کارشناسی ارشد الهیات، فقه و مبانی حقوق، دانشگاه پیام نور گیلانغرب
سمیه مرادی - دانش آموخته کارشناسی ارشد تکنولوژی آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی

گستره پهناور و خشک کشور ایران و وابستگی اقتصاد ملی به بخش کشاورزی با مصرف مقدار قابل توجه آب، ضرورت توجه بهنظام استفاده و مالکیت از آب های موجود را نمایان میسازد. در این خصوص ضروری است که بحث مالکیت آب و حقوق مرتبط باآن برای رسیدن به حداکثر بهرهوری و انتفاع از آب مورد توجه قرار گیرد. به همین دلیل در این مقاله به شیوه توصیفی و تحلیلی بهبررسی نظام حقوقی مالکیت آب در ایران پرداخته شده است. مروری بر پیشینه حقوق مالکیت آب در ایران نشان می دهد که براساس فقه امامیه، آب مایعی حیاتی و مباح با قابلیت تملک خصوصی است. در سال ۱۳۴۷، مالکیت عمومی آب پذیرفته شد. قانونتوزیع عادلانه آب در سال ۱۳۶۱ وضع و مالکیت عمومی منابع آبی تثبیت شد. امروزه در کشور ما همراستا با رویکرد بین المللی، نظاممالکیت آب از حوزه حقوق خصوصی خارج و در زمره ی مشترکات درآمده است.

حقوق، مالکیت آب، قانون آب، نظام مالکیت، کشور ایران