سروش برخورداری - Departement of Organic Chemistry Faculty of Chemistry, ALZAHRA University Tehran Iran
عبدالحمید علیزاده - Departement of Organic Chemistry Faculty of Chemistry, ALZAHRA University Tehran Iran

در این مطالعه، سنتز هیدروژل های نانوکامپوزیتی کیتوسان بر پایه نانوذرات مغناطیسی آهن (Fe۳O۴ NPs) به عنوان سیستم های دارورسانی حساس به pH برای بارگذاری و آزادسازی کنترل شده داروی دوپامین استفاده شد. اثر استفاده از نانوذرات Fe۳O۴ در نانوکامپوزیت های دانه ای کیتوسان و هیدروژل خالص کیتوسان مقایسه کردیم. از تری پلی فسفات سدیم (STPP) به عنوان عامل شبکه ساز فیزیکی استفاده شد. نانوکامپوزیت های تهیه شده با طیف سنجی مادون قرمز (FTIR)، مغناطیس سنجی نمونه ارتعاشی (VSM)، الگوهای پراش اشعه ایکس (XRD)، و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) بررسی شدند. علاوه بر این، نانوکامپوزیت هیدروژل Fe۳O۴ NPs دارای خواص تورم مطلوبی است که به pH حساس است. رفتار انتشار دارو در pHهای مختلف نیز مورد مطالعه قرار گرفت. هیدروژل به دست آمد، حساسیت pH را برای آزادسازی در شرایط آزمایشگاهی دوپامین نشان داد. رهایش دارو و رفتار تورم این هیدروژل ها در محلول های آبی در pH های مختلف بررسی شده است. حداکثر واکشیدگی تعادلی نانوکامپوزیت ها حاوی ۰/۰۵، ۰/۱۰ و ۰/۱۵ درصد وزنی نانوذرات Fe۳O۴ در ۱/۲pH، ۶۳۴، ۵۹۴ و ۵۷۸ درصد و در ۷/۴pH به ترتیب ۹۹، ۹۵ و ۹۰ درصد است. با افزایش محتوای NPs Fe۳O۴ در نانوکامپوزیت ها، سرعت رهاسازی دوپامین نسبت به نمونه های شاهد کمتر شد و بنابراین می توان نتیجه گرفت که رهاسازی دارو هدفمندتر شده است. این نتایج نشان می دهد که دانه های هیدروژل می توانند یک حامل مناسب برای کاربردهای دارورسانی است.

دارورسانی، کیتوسان، کیتوسان دانه ای، نانوذرات اکسید آهن، نانوکامپوزیت طبیعی