موسی غلامعلی پور نیازی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مهندسی کامپیوتر(نرم افزار)، دانشگاه پیام نور
احمد فراهی - استادیار گروه مهندسی کامپیوتر و فناوری اطلاعات، دانشگاه پیام نور

یک شبکه حسگر بی سیم، از تعداد زیادی گره های حسگر در یک ناحیه خاص تشکیل شده است. استقرار متراکم و ماهیت نظارتی این شبکه های حسگر بی سیم، شارژ باتری گره ها را کاملاً دشوار می سازد. خوشه بندی طول عمر شبکه و پارامترهای اولیه برای ارزیابی عملکرد شبکه های حسگر بی سیم را بهبود می بخشد. در این نوشتار، پس از معرفی چند پروتکل خوشه بندی مشهور و معیارهای ارزیابی کیفی برای بیان برتری خوشه بندی پروتکل ها در قیاس با یکدیگر با ملاحظه طول عمر شبکه، به بررسی و تجزیه و تحلیل هر یک از این پروتکل ها پرداخته می شود. به عبارت دیگر با بهره گیری از تعریف چند معیار، تلاش شده است تا ملاکی برای سنجش کیفی خوشه بندی در شبکه های حسگر بی سیم ارائه شود. یک معیار خوب، برتری یک پروتکل از نظر تشکیل خوشه را نتیجه می دهد و پروتکلی که تشکیل خوشه ی بهتری دارد، طول عمر شبکه را بیشتر گسترش می دهد.

شبکه های حسگر بی سیم- خوشه بندی- سر خوشه- ایستگاه پایه- طول عمر شبکه