جهانگیر بیابانی - عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور

اگردلیل اصلی گسترش بیکاری، کاهش تقاضای کل است.بدیهی است مجموعه سیاستهای پولی و مالی که منجر به افزایش تقاضای کل جهت کاهش بیکاری می گردد کفایت می کند، اما اگر عوامل سیاسی در گسترش بیکاری عوامل دیگر خصوصا خردی باشد پس اتخاذ تدابیر متناسب با آن می بایست مورد توجه قرار گیرد. بدیهی است در این شرایط تبیین بیکاری دیگر ناشی از ناکارایی تقاضا و یا اصطکاکی نمی باشد بلکه در چارچوب بیکاری از نوع ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. بنابراین فرضیه اساسی تحقیق عبارتست از اینکه درصد قابل ملاحظه ای از سطح بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاهی کشور طی یک دهه اخیر از نع ساختاری است. لذا در ابتدا مروری خواهد شد به ماهیت انوع بیکاری ساتاری تعرف شده در چارچوب مبانی نظری بیکاری ساختاری و در ادامه با توجه به تحولات مربوط به تعداد و سهم شاغلین و بیکاران دانشگاهی ویژه افزایش سهم آنان که از حدود 2/4 درصد بیکاران کل کشور در سال 1375 به سطح 11/2 درصد درسال 1380 رسید، علل وعوامل این دسته از بیکاران درچارچوب نظرات مرتبط با انواع بیکاری ساختاری مورد تحلیل و بررسی قرار خواهد گرفت.

آموزش عالی ، بیکاری ، فارغ التحصیلان ، بیکاری ساختاری