مریم شادی وند - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه ایلام
علی سایه میری - عضو هیات علمی دانشگاه ایلام

شقانون بانکداری بدون ربا برای اولین بار در جمهوری اسلامیی ایران در شهریور ماه سال 3131 به اجرا در آمید . با اجرای این قانون و تغییر قانون بانکداری کشور ، تأمیین منابع میالی توسط موسسات اسلامی از طریق اعطای وام و اعتبار بر اساس قرار داد قرض با بهره حذف گردید و این میوسسات به منظور تأمیین منابع مالی خود روش های دیگری را جایگزین کردند . که به طور کلی این روش ها عبارتند از : قرارداد های مبادله ای اجاره به شرط تملیک ، سلف ، جعاله ، خرید دین ، فروش اقساطی ، قرارداد های مشارکتی مشارکت مدنی ، مشارکت حقوقی ، مساقات ، مزارعه ، مضاربه ، سرمیایه گذاری مستقیم و قرض الحسنه . از طرف دیگردر شرع مقدس اسلام ، ربا و ربا خواری به شدت تحریم شده است . و لذا با توجه به مسأله حرمت ربا و نیز چگونگی تخصیص منابع مالی ، به گونه ای که بر اساس شرع مقدس اسلام باشد ؛ یکی از بحث برانگیز ترین مباحثی که در تمام کشورهای اسلامی و نیز در کشور ایران توجه نویسندگان بسیاری را به خود جلب کرده است،میطالعه و بررسی پیرامون موضوع ربا وسازوکارسیستم بانکداری کشور می باشد.با توجه به اهمیت موضوع ، هدف از این مقاله بررسی مقایسه ای ربا و بهره بانکی در بانکداری اسلامی می باشد ، که نتایج حاکی از تفاوت های بسیاری است که بین سازو کار نظام بانکداری ربوی و نظام بانکداری بدون ربا وجود دارد ؛ هم چنین با توجه به میزایای فراوانی که نظام بانکداری بدون ربا به دنبال دارد ، پیشنهاد اینجانب توجه بیشتر به سازوکار سیستم بانکداری کشور ؛ و تصویب و اجرای قوانین میطابق بر اصول بانکداری اسلامیی هم در عمل و هم در سخن می باشد ، تا در آینده ای نه چندان دورهمانند گذشته و حال شبهه ای در رابطه با ربا بودن بهره بانکی وجود نداشته باشد .

ربا ، سلف ، مزارعه ، مضاربه , مساقات