سمیه شعبانی افراپلی - کارشناسی ارشد مهندسی زلزله،دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
غلامرضا عبداله زاده - دانشیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل

با وقوع زلزله انرژی زیادی به سازه وارد می شود، سازه باید این انرژی را به صورتهای مختلف جذب و یا تلف کند. اعضای سازه در برابر انرژی زلزله که مقدار قابل توجهی است، وارد محدوده غیر ارتجاعی می شوند تا با تغییرشکلهای خود بتوانند این انرژی را جذب کنند. با وارد شدن اعضای سازه ها به محدوده غیر ارتجاعی، تغییرشکلهای ماندگاری در سازه به وجود می آید که برای ادامه بهره برداری از سازه، باید آن اعضایی که بیش ازحد تغییر شکل داده اند یا دیگر قابلیت بهره برداری را ندارند را با اعضای جدید جایگزین و یا آنها را تقویت نمود که اجرای این کار دشوار و هزینه آن نیز بالا می باشد. لذا با قرار دادن میراگرها در سازه، این میراگرها با جذب انرژی زلزله از وارد شدن دیگر اجزای سازه به محدوده غیر ارتجاعی جلوگیری به عمل می آورند. در این پژوهش به بررسی سازه هایی که میراگر به عنوان یک روش مقاومسازی به آنها اضافه شده، پرداخته می شود. بدین منظور با انتخاب تعدادی قاب فولادی با سیستم قاب خمشی متوسط به بررسی آ سیب پذیری لرزه ای این قابها، تحت زمین لرزه های مختلف حوزه دور پرداخته و خسارت طبقات و قابها را موردبررسی قرار می دهیم جهت مقاوم سازی و کاهش خسارت در قاب های مورد بررسی، قاب ها در دهانه های و سط به میراگر ویسکوالاستیک مجهز گردید و مجددا تحت تحلیل دینامیکی غیرخطی قرار گرفتند و نتایج در حالات با و بدون استفاده از میراگر با هم مقایسه شده است. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که میراگرهای ویسکوالاستیک نقش زیادی در جذب انرژی و کاهش خسارت در ساختمان ها دارد.

خسارت پارک انگ ، تحلیل دینامیکی ، مقاوم سازی ، میراگر ویسکوالاستیک