شقایق تیلاب - دانشجوی روانشناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی چالوس، چالوس، ایران

مقدمه: این تحقیق با هدف تعیین رابطه بین اهمیت دادن به نماز با جهت گیرى مذهبى بهداشت روان در کارکنان دانشگاه وافراد غیر شاغل در دانشگاه انجام شده است. روش: جامعه آمارى این تحقیق کارکنان دانشگاه و افراد عادی غیر شاغل در دانشگاه بود. 033 نفر ) 053 نفر از کارکناندانشگاه و 053 نفر از افرادی که در دانشگاه شاغل نبودند( به صورت فردى و دردسترس انتخاب و پرسشنام ههاى جهت گیرىمذهبى آلپورت و سلامت عمومى گلدبرگ را تکمیل کردند. داده هاى بدست آمده با استفاده از روشهاى آمارى خى دو و آزمون t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافت هها: مقایسه نتایج بدست آمده بین نمونه مورد بررسى در کارکنان دانشگاه و افراد خارج از دانشگاه در رابطه با اهمیت دادن به خواندن نماز، بین آنها است. بعلاوه جهت گیرىp<0/01 بیانگر وجود تفاوت معنادار مذهبى در کارکنان دانشگاه بیشتر درونى ولى در افراد خارج از دانشگاه، بیشتر بیرونى است. همچنین در کارکنان دانشگاه، نشانه هاى جسمانى، اضطراب و بیخوابى، نارسایى در عملکرد اجتماعى و افسردگى کمتر و سلامت روانى بطور کلى بهتر از افراد خارج از دانشگاه است. نتیجه گیرى: با توجه به نقش نماز و جهت گیرى مذهبى در و بهداشت روان ، بنظر م ىرسد مسئولین فرهنگى جامعه، به ویژه مسئولین فرهنگى دانشگاه، باید به آن توجه ویژه نمایند و برنامه هاى خاصى در این راستا پیش بینى کنند.

نماز، جهت گیرى مذهبى، بهداشت روان