مجتبی نوری - معاون آموزگار ابتدایی
مریم رجب لو - دانشجومعلم

آموزش و پرورش یا تعلیم و تربیت دارای مفهوم و کاربردی گسترده و پیچیده ای است.در تعریف این مفهمو نه تنها بین مردم عادی،بلکه میان صاحبنظران تعلیم و تربیت هم اختلاف نظر وجود دارد.همچنین مغاهیمی مانند سوادآموزی،کارآموزی،بارآوردن،پروردن،تأدیب و...را از جمله اجزاءمربوط آموزش و پرورش یا تعلیم و تربیت به حساب آورد.مسلما تعلیم و تربیت منحصر به افراد،مکان و زمان خاصی نسیت؛بلکه برای همه و در هر مکان و زمانی است. یکی از متخصصان تعلیم و تربیت درباره ی تعلیم و تربیت می گوید: تعلیم و تربیت عبارت است از: بازسازی و سامان دهی تجربه که بر معنی دار شدن و عمق آن می افزاید و توانایی هدایت جریان تجربه را توسعه می بخشد. دیویی معتقد است که در آموزش دوره های مختلف تحصیلی باید به امور حسی و عینی تاکید شود و فعالیت و تجربه فرد، محوربرنامه ها باشد. به جای کلی گویی و بیان مطالب به صورت ذهنی باید مطالب را به صورت ابزاری انجام دهند تا قابلیت درک شاگردان افزایش یابد. دیویی معتقد است در برنامه تربیت باید ذهن و فرآیند یادگیری مدنظر قرار گیرد و این فرآیند چیزی جز فعالیت دانش آموز و تلاش برای تطبیق با محیط زیست نیست. بدین ترتیب ارزش اساسی ذهن را در خاصیت تاثیر عملی آن در تطبیق با محیط می داند بنابراین در تعلیم و تربیت فرزندان خود باید به گونه ای عمل کنیم که کودک،محور کار در کلاس و مدرسه قرار گیرد و خود دست به تجاربی بزند که می تواند او را برای زندگی در آینده ای نه چندان دور آماده کند