گل سن رنجبر - دانشجوی کارشناسی ارشد ،دانشکده معماری ، دانشگاه غیرانتفاعی شمس ،گنبد کاووس
محمدحسین عابدی - دانشجوی دوره دکترای معماری ،دانشکده معماری و هنر ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
قادروحید اسطخری - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی از دانشگاه آزاد گرگان

در سالهای اخیر با ایجاد تغییر در نظام های آموزشی اهمیت فضاهای آموزشی و سازگار نمودن بستر یادگیری بانیازهای کودکان بیش از پیش مورد توجه صاحبنظران تعلیم و تربیت قرارگرفته است و برای جذابترکردن اینفضاها تدابیر گوناگونی اندیشیده شده است چرا که محیط فیزیکی می تواند تعاملات و در پی آن فرآیند یادگیریرا تقویت و یا تضعیف نماید. در این مقاله ضمن شناخت تاثیر محیط برکودک و بررسی مطلوب بودن فضاهایآموزش از دیدگاه روانشناسی و تاثیر آن در یادگیری و تحریک حس کنجکاوی و خلاقیت درکودکان، بهرهگیری از عامل انعطاف پذیری در محیط های یادگیری را مورد تاکید قرار گرفته است، در این رابطه برخی از راهکارهای انعطاف پذیر ساختن محیط های یادگیری و مطلوبیت این فضاها از دیدگاه روانشناسی ارایه و برایروشن شدن موضوع برخی ازمطالعات در زمینه رشد کودکان و سیر طراحی محیط های یادگیری با الگویانعطاف پذیری و روانشناسی محیط مورد بررسی قرارگرفته است. در تحقیق حاضر، از روش تحقیق کتابخانه ایاستفاده شده است.

محیط های یادگیری، خلاقیت، انعطاف پذیری، مدرسه مطلوب، روانشناسی محیط