محسن هاشمی - معاون عمرانی دانشگاه آزاد اسلامی
محمد علی کرونی - مدیر دفتر برنامه ریزی و کنترل پروژه معاونت عمران دانشگاه آزاد اسلامی

نتایج تحقیقات زیست محیطی روی آلاینده های موجود در هوای تهران نشان داده، وسایل نقلیه ای که از سوختهای فسیلی استفاده می کنند، سهم عمده ای در تولید این آلاینده ها دارند و مهمترین این آلاینده ها، گاز مونوکسید کربن است. به منظور کاهش این آلاینده ها، طرح های مختلفی نظیر طرح نوبتی تردد خودروها، گسترش محدوده طرح ترافیک و ... در این کلان شهر به اجرا گذاشته شد تا مردم به استفاده کمتر از وسایل نقلیه شخصی ترغیب شوند. با توجه به این که این طر حها به صورت ضربتی و در مواقع اضطراری به اجرا در می آیند، نمی توان چشم امیدی به آنها داشت. یکی از روش هایی که برای کاهش تمایل به استفاده از وسایل نقلیه شخصی وجود دارد، گسترش سیستم حمل و نقل همگانی بخصوص سیستم های انبوه بر نظیر مترو می باشد. قطار شهری (مترو) یکی از سیستم های حمل و نقل شهری است که امروزه در شهرهای بزرگ کاربرد فراوانی یافته و رو به گسترش است. در این مقاله مزایای استفاده از این سیستم در مقایسه با سایر سیستم های حمل و نقل، روند گسترش مترو و اثرات آن بر آلودگی هوا در شهر تهران مورد بررسی قرار می گیرد. مسلما باید اذعان کرد که سود و منافع حاصل از اجرای پروژ ههای زیربنایی شهری در ابعاد پروژ ههایی مانند مترو را باید در محورهای رشد شهر، صرف ههای ناشی از مصرفسوخت سوبسید دار، تاثیرات آن بر بهبود آلودگی محیط زیست، بهینه سازی ترافیک شهری، صرف ههای ناشی از جلوگیری از بیماری های تنفسی، مصرف لوازم یدکی و کاربری سرمای ههای موجود وسایط نقلیه عمومی و خصوصی، صرف ههای ناشی از صرفه جویی زمان تلف شده در ترافیک، رونق کسب و کار، پیدایی مراکز نوین کسب و کار، تغییرات بنیادی در شیوه های شهرسازی، تاثیرات بر طرح تفصیلی و غیره دانست. این پارامترها ارتقاء چهره شهر، سیمای اقتصادی و عرصه های فعالیت، اشتغال و رونق بازار، روحیه مردم و تقویت سلامت شهروندان را به ارمغان می آورد.

سوخت های فسیلی، حمل و نقل شهری، مترو، محیط زیست