جعفر نیکومنش - دکترای معماری، استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان
سحر جعفری - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان

پدیده آشنای توسعه شهرنشینی در شرایط رشد سریع جمعیت و گسترش مهارناپذیر شهرها که در بسیاری از کشورهای دیگر نیز درمقاطع تاریخی مختلف بروز کرده، در سه دهه پس از انقلاب نمود آشکارتری یافته است. جمعیت بافتهای مرکزی بسیاری از شهرهاجابجا شده اند، روند فرسودگی بافتهای تخلیه شده شدت گرفته و این بافتها به مأمن ناهنجاریهای اجتماعی تبدیل شده اند. از آنجا کهسیاستگذاری و برنامه ریزی جامع و پایدار برای بهسازی، نوسازی و بازسازی بافتهای قدیم شهری ضمن حفاظت از میراث تاریخی-فرهنگی و توجه به سازگاری و انطباق آنها با ساختارهای محیط زیست و ساختارهای فرهنگی موجب توسعه پایدار شهری می شود، لذااین پژوهش درصدد برآمده به بررسی و مداخله در بهسازی و نو سازی بافت فرسوده شهر زنجان (محله سیدلر) بپردازد. محلاتقدیمی شهر زنجان نظیر دیگر بافت های قدیمی، نیازمند به حرکتی کنترل شده در جهت ادامه زندگی خود هستند حرکت در قالبیک الگوی بهسازی و نوسازی با در نظر گرفتن مشکلاتی از قبیل: رشد منفی جمعیت در این محلات، نداشتن دسترسی های درون محلهای لازم، گسترش روز افزون فضاهای مخروبه و متروکه، نداشتن تسهیلات مورد نیاز فضاهای سبز و امکانات ورزشی و درمانی مطرحمی گردد. این موارد در موقع خود به عنوان علتی برای سایر مشکلات و هم معلول آنها محسوب می شود و باعث تغییر چهره بافت بهسوی شکلی ناهنجار گردیده و نهایتا این تصور را به وجود می آورد که باید منتظر سرنوشتی ناگوار برای تمام ارزش های آن بود،سرنوشتی که با فرهنگ و سنت های مردم شهر گره خواهد خورد. روش تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی است. و اطلاعات به دو طریقمطالعات اسنادی و میدانی (مشاهده) جمع آوری شده است .در بافت های فرسوده با توجه به وسعت دامنه و شدت مسائل گریبان گیراین بافت ها کارامدترین رویکرد که بتوان برای مواجه با کاستی ها و نارسائی ها اتخاذ نمود ، نیل به اهداف توسعه پایدار در عرصهبهسازی و نوسازی این بافت ها می باشد . بنابراین در این تحقیق سعی گردیده بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده شهری را از چشماندازی دیگر وبا نگرش به مقوله ی توسعه پایدار مورد تحلیل قرار دهد.

توسعه پایدار، بافت فرسوده ، بهسازی و نوسازی ، محله سیدلر