احمدرضا غفاری زاده - دانشگاه شیرااز، دانشکده مهندسی، بخش مهندسی و علوم کامیوتر
مهدی افتخاری - دانشگاه شیرااز، دانشکده مهندسی، بخش مهندسی و علوم کامیوتر
سراج الدین کاتبی - دانشگاه شیرااز، دانشکده مهندسی، بخش مهندسی و علوم کامیوتر

سیر تکاملی در پی تغییرات سریع و مقطعی که در پایان دورههای بلند مدت تعادل و سکون رخ میدهد پیشرفت می کند. این تغییرات در اکثر اوقات بر اثر تجمع اثرات رخدادهای انقراض در جهان اتفاق میافتد. با توجه به وجود قانونی به نام قانون قدرت (Power Law) بین اندازه انقراضها و فراوانی آنها، میتوان از مدلی با نام بحران خود سازمان داده شده (Self-Organized Criticality) ( که معمولا برای سیستمهای پیچیده فیزیکی کاربرد دارد) برای مدل کردن سیر تکامل استفاده کرد SOC را می توان به راحتی با استفاده از مدل تپهی شنی پیاده سازی نمود. تا کنون SOC به دو صورت در الگوریتم های تکاملی به کار رفته است. در این مقاله سعی بر آن شده است که با بررسی دقیق این دو مدل ضعفها و مشکلات آنها را شناسایی کنیم و با ارایه مدل جدیدی آنها را برطرف نماییم.

انقراض، خودسازماندهی بحران، قانون قدرت، مدل تپهی شنی