فریدون مقدس نژاد - دانشیار دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه صنعتی امیرکبیر
مجتبی خدادادی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی راه و ترابری دانشگاه صنعتی امیرکبیر

در سالیان گذشته، افزایش سطح آلاینده ها و تراکم ترافیک در معابر شهری مشکلات متعددی را بودجود آورده است. روند رشد شتابان کلان شهرها و مراکز استان ها، همراه با افزایش جمعیت در این شهرها مسئولان را برآن داشته تا به کارگیری حمل و نقل عمومی به ویژه در نواحی مرکزی شهر در راستای کاهش این معضلات برآیند.اما در این بین، وجود نواقصی همچون زمان طولا ی سفر، وجود سرفاصله نامناسب وسایل نقلیه،نارضایتی از خدمات ارائه شده و عدم احساس راحتی در وسایل نقلیه ، شهروندان را به سوی عدم استفاده از حمل و نقل عمومی و روی آوردن به اسکتفاده مجدد وسایل شخصی سوق دهد. در این مقاله سعی شده تا بامطالعه اجزای حمل و نقل عمومی (مطالعه موردی سامانه اتوبوس رانی شهر بیرجند),، میزانریایو و دلال اریایتی شهرو دان مورد بررسی قرار بگیردن این معیارهای سن ش کیفیو شام را تی کین سکفر، امکان سکفر،ظرفیو سیستم و قابلیو اطمینان می باشد و روش بررسی آ ها توصیفی-تحلیلی اواهد بودن در پایان میزان ریایو استفادهکنندگانتعیین میگردد و دهو بهره برداری بهتکر ، SPSS براساد شااصهای بهدسو آمده و بر پایه تحلی های آماری بوسیله ر افزارو تشویق شهرو دان به استفاده بیشتر اا آن راهلاارهایی اراله اواهد شدن

حمل و نقل عمومی، معیارهای کنترل کیفیت حمل و نقل، بررسی تحلیلی_توصیفی، ریاضت استفاده کنندگان