جمال طراح - استادیار گروه زمین شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس، بندرعباس، ایران،
سیدمحمد میرحسینی - گروه زمین شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس، بندرعباس، ایران،
زهرا عابدپور - گروه زمین شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس، بندرعباس، ایران،

برونزدهای ولاستونیت کوه گبری همراه با کانی هایی نظیر گارنت، پیروکسن و وزوویانیت در مرز زون ساختاری ایران مرکزی و کمربند ارومیه دختر در 54 کیلومتری شرق رفسنجان در استان کرمان واقع شده است. از نظر خاستگاه، شکل گیری آن مربوط به نفوذ دو استوک آذرین به شدت جدایش یافته با ترکیب گرانیت و آلکالی گرانیت نوع I با ماهیت آهکی - قلیایی با سن ائوسن تا الیگوسن در سنگ های آهکی کرتاسه فوقانی و کنگلومرای چندزادی پالئوسن پایینی می باشد. در اثر نفوذ توده آذرین، دمای محیط افزایش یافته و دگرگونی گرمایی رخ داده است. همچنین، فرایندهای دگرنهادی در اثر جریان های شاره آزاد شده از توده نفوذی که عمدتاً دارای عناصر سیلیس و آهن بوده، واکنش هایی را در سنگ های کربناته منجر شده و تشکیل کانی های سیلیکاته کلسیم دار نظیر ولاستونیت، گارنت و پیروکسن شده است. بررسی ها و نتایج حاصل از آزمایشات پراش اشعه ایکس، میکروسکوپ الکترونی نوری و ریزپردازش الکترونی نشان می دهد ولاستونیت کوه گبری یک ولاستونیت خالص با فرمول شیمیایی [Si1O3(Ca0.99)] و ولاستونیت نسبتاً ناخالص با فرمول شیمیایی [Si1O3(Ca0.98Mn0.01Fe0.01)] می باشد که بصورت بلورهای فیبری و رشته ای شکل با نسبت طولی نسبتاً زیاد متبلور شده است.

ولاستونیت، اسکارن، کوه گبری، ویژگی های ژئوشیمیایی، دگرنهادی، خاستگاه