لیلا وثوقی - استادیار گروه مدیریت جهانگردی دانشکده گردشگری، دانشگاه سمنان
محمد نجارزاده - استادیار گروه مدیریت جهانگردی دانشکده گردشگری، دانشگاه سمنان
سعید احسان فر - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت جهانگردی – گرایش برنامه ریزی و توسعه، دانشکده گردشگری، دانشگاه سمنان

امروزه رویکرد سازمان های بین المللی گردشگری همچون سازمان جهانی گردشگری و شورای جهانی سفر و گردشگری در توصیف گردشگریمبتنی بر الگویی است که در آن رفاه افراد در نهایت با افزایش سرمایه های تولیدی و مالی مشخص میشود. رویکرد پایدارتر و جایگزین اما الگوییاست که در آن رفاه جوامع توسط شمار متفاوتی از اشکال سرمایه مشخص می شود. این اشکال متفاوت دلالت بر ابعاد پیچیده و چندبعدی یک جامعهدارد. در این راستا سرمایه اجتماعی نیز با تسهیل روابط افراد با یکدیگر به زندگی ماهیتی رضایتبخش می باشد. در این مقاله بر آنیم تا به بررسیدلالت های سرمایه اجتماعی در گردشگری و تعاملات این دو با یکدیگر بپردازیم. بدین جهت با رویکردی مروری تعداد قابل توجهی از مطالعاتسرمایه اجتماعی در حوزه گردشگری بررسی شد. در این رابطه مطالعات علیرغم تأکید بر نقش مثبت سرمایه اجتماعی بر توسعه گردشگری همچنینبر پیامدهای منتج از عدم مدیریت آن نیز صحه گذاردند. از سوی دیگر همچنین سرمایه اجتماعی نیز به شیوه های متفاوتی از صنعت گردشگری تأثیرپذیرفته است.

گردشگری، سرمایه اجتماعی، الگوی اقتصادی جهان خالی، الگوی دنیای کامل