بهاره باقرزاده ثمرین - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته اقلیم شناسی - مخاطرات محیطی دانشگاه محقق اردبیلی
بتول زینالی - استادیار گروه جغرافیای طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی،
عبدالرحیم فاضلی - دانشجوی دکتری اقلیمشناسی - سینوپتیک دانشگاه محقق اردبیلی،

حداکثر بارش 24 ساعته یکی از پارامترهای اساسی در مطالعات سیلابها و همچنین طراحی تاسیسات آبی میباشد. در این تحقیق ازحداکثر بارش 24 ساعته طی دوره آماری 23 ساله (1370-1392 ( استفاده گردید. به منظور تعیین بهترین الگوی توزیع مکانی از روشهای درونیابی غیر قطعی کریجینگ و کوکریجینگ هر دو از روشهای معمولی، ساده، جهانی با مدل برازش دایرهای، کروی، نمایی، گوسی و همچنین مدلهای قطعی همچون عکس فاصله وزنی (IDW ،(روش تابع شعاع محور (RBF ،(تخمینگر عام (GPI (و تخمینگر موضعی (LPI (استفاده شد. به منظور انتخاب بهترین مدل درونیابی از 5 محک آماری استفاده به شد طوریکه در هر روش به کمترین خطای آماری، کمترین رتبه و به بیشترین خطا، بیشترین رتبه اختصاص داده شد و جمع رتبه ها جهت مقایسه مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که روشهای کوکریجینگ ساده-دایرهای، کریجینگ معمولی- دایرهای، کوکریجینگ معمولی - نمائی، تابع شعاع محور، کوکریجینگ ساده - کروی و تابع شعاع محور به ترتیب برای دورههای بازگشت ، 5 ،2 ، 10 ، 25 و 50 100 سال با حداقل مجموع خطا روشی مناسب میباشند متوسط حداکثر بارش روزانه برای حوزه آبخیز نوران چای توسط این روشها بدست آمد.

مدلهای قطعی، کریجینگ، کوکریجینگ، دوره بازگشت، زمین آمار