جمشید کیانی - رئیس واحد نمک زدایی بینک، شرکت بهره برداری نفت و گاز گچساران، ایران
سجاد خدایاری - دانشگاه آزاد اسلامی واحد امیدیه، گروه مهندسی شیمی، امیدیه، ایران رسانه برخط علمی نخبگان جوان
عبدالرضا امین پور - شرکت بهره برداری نفت و گاز گچساران، ایران

وجود نمک و آب همراه نفت تولیدی در بسیاری از مناطق مشکل آفرین است. این موضوع باعث شده تا جهت بهبود عملیات نمکزدایی، طرحها و عملیات مختلفی انجام شود. نمک هاى همراه نفت، با توجه به مبدأ و منشأ تولیدشان معمولاً شامل املاح سدیم، پتاسیم و منیزیم هستند. وجود آب و نمک همراه نفت باعث افزایش پدیده خوردگی و بروز خسارت فراوانی در ظروف و خطوط لوله و همچنین افت کیفیت و ارزش نفت میشود. معمولاً آب همراه به صورت ذرات معلق در نفت تولید می شود. به طور کلی برای نمکزدایی لازم است به طریقی ذرات آب را که در حقیقت منشا نمک است در مجاورت هم قرار داد و آنرا به صورت ذرات بزرگتر که قابلیت ته نشین شدن در ظرف دارند، درآورده و در نهایت با توجه به اینله آب در زیر نفت جمع می شود، آب و نفت را از هم جدا کرد. این کار با روشهای مختلفی و با استفاده از مواد شیمیایی انجام می شود. عموم یترین روش جداسازی آب، حرارت دادن نفت است که میتواند به کمک گرم کردن مستقیم یا غیر مستقیم نفت صورت گیرد. روش دیگر نیز افزودن مواد شیمیایی مخصوص است که هنگام عمل کردن باعث تجمع ذرات آب در کنار یکدیگر خواهد شد. این ذرات آنقدر بزرگ می شوند تا بتوانند در مخلوط آب و نفت رسوب کنند و سپس با فرصت کافی که به مخلوط داده می شود، آب درون ظرف ته نشین می شود. نمک گیر های برقی که مهمترین بخش واحد های نمک زدایی می باشند، وظیفه تامین زمان ماند محلول نفت و آب شور به همراه مواد شیمیایی تعلیق شکن که قبلا گرم شده اند را دارند. تیغه های این نمک گیر ها با کمک نگهدارنده های نارسانا به بدنه متصل هستند، نمونه های قبلی با کمترین تلاطم و خوردگی باعث شکستگی و افتادن تیغه شده و باعث بالارفتن آمپر و خلل در فرایند می گردد. که ما با طراحی و ساخت نگهدارنده جدید با تحمل نیروهای وارده این مشل را حل نمودیم.

نمک گیر برقی، نمک زدایی، تیغه های الکتریکی، بهینه سازی، تعلیق شکن