داوود حدادی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی بیوسیستم، دانشگاه فردوسی مشهد
عباس روحانی - عضو هئیت علمی گروه مهندسی بیوسیستم، دانشگاه فردوسی مشهد
مهدی خجسته پور - عضو هئیت علمی گروه مهندسی بیوسیستم، دانشگاه فردوسی مشهد

ناپایداری تراکتور از عوامل اصلی خطر آفرین در حرفه کشاورزی محسوب می شود که همواره کاربران این ماشینها را درمعرض خطر قرار می دهد. لذا مطالعه عوامل موثر بر ناپایداری و ارائه راهکارهایی برای افزایش پایداری تراکتور و ایمنی کاربرانهنگام کار بر روی زمینهای ناهمواربسیار ضروری خواهد بود. در این تحقیق ، پایداری جانبی تراکتور مسی فرگوسن 282 با استفاده از یک مدل هندسی برای پیش بینی آغاز زاویه ناپایداری و نیروهای تماسی تایرها تحت شرایط شبه استاتیکی مورد بررسی قرارگرفته است. تراکتور در این مدل با استفاده از روش استاتیکی و با فرض صفر بودن تمام شتاب ها در دو قسمت جلویی تراکتورشامل اکسل جلو و چرخ های جلو با جرم و اینرسی قابل چشم پوشی و عقبی تراکتور شامل چرخ های عقب و بقیه ماشین با جرم و اینرسی قابل توجه، تحلیل شده است. این مدل که برای تراکتورهای شاسی ثابت و دو چرخ محرک مناسب است، دو نوع وضعیتناپایداری جانبی را زمانی که یکی از چرخ های عقبی یا جلویی تماس خود را با سطح شیبدار از دست می دهد )فاز 1( پیش بینی مینماید. نتایج حاصل از به کارگیری این مدل در تراکتور مورد مطالعه ، فعال سازی ترمز روی 4 چرخ تراکتور به منظور تاخیر انداختن یا متوقف کردن پیشروی ناپایداری به سمت فاز 2 و واژگونی کامل، افزایش فاصله عرضی بین چرخ های تراکتور و پایین آوردن موقعیت مرکز ثقل را به منظور افزایش ایمنی و پایداری تراکتور حین کار بر روی سطح شیبدار پیشنهاد می کند.

ایمنی تراکتور ، پایداری ، تراکتور ، ناپایداری جانبی