از خلاقیت تا نوآوری بر بستر مدیریت دانش
محل انتشار: اولین کنفرانس ملی خلاقیت شناسی و نوآوری ایران
سال انتشار: 1387
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,961
فایل این مقاله در 23 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICIC01_009
تاریخ نمایه سازی: 14 مرداد 1387
چکیده مقاله:
در جهانی که شکل تغییرات آن از مقیاس زمانی قرن به ثانیه تبدیل شده است، سرعت بخشیدن به تولید فکر و خلاقیت هماهنگ با این تغییرات و تحولات نو، دارای اهمیت فراوانی می باشد. بنابراین تفکر خلاق، ارتباطات اثر بخش، قدرت تولید دانش، نوآوری و ... مقولات مهمی برای تطابق افراد با عصر جدید می باشند. خلاقیت توانایی تشخیص در ایجاد ایده ها، نظریه ها، بینش ها، اشیای جدید و بازسازی مجدد در علوم و سایر زمینه ها است که به مجموعه ای از توانایی ها و خصایصی که موجب تفکر خلاق شود نیاز دارد و اما، نوآوری بر توانایی انسان در خلق و تطابق با تغییرات بطور آگاهانه و هدفدار در جهت بهبود بخشیدن به نظام موجود اشاره دارد.
در این میان برای تبدیل دانایی به توانایی یا به عبارتی تبدیل خلاقیت به نوآوری، الگوی مدیریت دانش بستری را فرتهم می سازد که بر آن می توان خلق و ایجاد دانش، بینش و درک چگونگی عمل دانش و استفاده از تکنولوژی با آمیخته ای از دانش مدرن زمان را همراه با استفاده از اصول مدیریتی قرن جدید و روشهای نوین تدریس توصیف نمود. بدین طریق می توان انگیزه دانش آموزان را در کسب و تحصیل دانش، بکارگیری دانش، اشتراک دانش، توسعه و سازماندهی دانش، نگهداری و کاربرد دانش و ارزیابی عملکرد دانش تقویت نمود و لذت یادگیری را به آنها چشاند. این مقاله به بررسی خلاقیت، نوآوری و اصول مدیریت دانش در زمینه ایجاد تفکر خلاق در سازمان های آموزشی می پردازد و یافته های آن با نتایج مطالعاتی و پژوهشی توصیفی در زمینه بکارگیری اصول مدیریت دانش در توسعه مدیریت کلاس درس همراه می گردد. در پژوهش حاضر، دیدگاه 84 نفر از دبیران فیزیک منطقه یک آموزش و پرورش شهر تهران که به طور تصادفی در سال تحصیلی 85-1384 انتخاب شده، با استفاده از پرسشنامه ای پیرامون اصول مدیریت دانش در دو وضعیت موجود و مطلوب سازمان های آموزشی، مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفته است و این نتیجه مستند شد که بین دیدگاه دبیران نسبت به مدیریت دانش در وضعیت موجود و مطلوب تفاوت معنی داری وجود دارد و در وضعیت موجود بیشترین اولویت به سازماندهی دانش و کمترین اولویت به ارزیابی عملکرد دانش؛ و در وضعیت مطلوب، کاربرد دانش بیشترین اولویت و سازماندهی دانش از کمترین اولویت برخوردار است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدرضا بهرنگی
استاد دانشگاه تربیت معلم تهران و دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقی
لیلا صفایی فخری
دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :