ثنا معرفی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی راه و ترابری دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)
امیرحسین پاک شیر - استادیار گروه عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد لنجان
احمد گلی خوراسگانی - استادیار گروه عمران دانشگاه اصفهان

ساخت و ساز و تعمیر و نگهداری زیرساخت های حمل و نقل نیازمند مقادیربسیار زیادی از مصرف مواد، انرژی ورودی، و سرمایه گذاری ا ست و اینعوامل از علل ایجاد موانع قابل توجهی در ایجاد توسعه پایدار است.اجزای ا صلی تو سعه پایدار در سیستم های رو سازی آسفالتی شامل ملاحظاتاقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی می با شد. در دو دهه گذ شته، صنعتروسازی آسفالت از طریق توسعه و به کارگیری فن آوری های مخلوطآ سفالتی گرم واکنش مثبتی نشان داده ا ست به افزایش نگرانی های جهانینسبت به کاهش ذخایر منابع طبیعی و نامناسب تر شدن شرایط زیست محیطی.برای پایبندی به انقلاب سبز، بسیاری از دفاتر و تا سیسات راه سازی درپی استفاده از فناوری های مخلوط آسفالت گرم (WMA) با استفاده ازتولید مواد بازیافتی (RAP) است. این فن آوری منجر به تولید مخلوطرو سازی آ سفالت در درجه حرارت کمتر در مقایسه با مخلوط آسفالتی داغ(HMA) است. مطالعات متعددی بر روی پتانسیل مخلوط آسفالتی گرم ازنکته نظر بهبود عملکرد آسفالت، بهره وری و حفاظت از محیط زیست انجامشده ا ست. هدف از این مطالعه مروری به برر سی مزایای مخلوط آ سفالتیگرم در مقایسه با آسفالت داغ از نظر خواص مهندسی و توسعه پایداراست.

مخلوط آسفالتی گرم، مخلوط آسفالتی داغ، مواد بازیافتی روسازی آسفالت و توسعه پایدار