مرتضی خیاطی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده ی مکانیک دانشگاه زنجان
امید رحمانی - دانشیار دانشکده ی مکانیک دانشگاه زنجان
احسان خواصی - استادیار، دانشکده ی مکانیک دانشگاه زنجان
امین داداشی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده مکانیک دانشگاه تربیت مدرس

فرایند قالب گیری انتقالی رزین برای ساخت سازه های کامپوزیتی تقویت شده با الیاف مورد استفاده قرار می گیرد. این فرایند زیر مجموعه ای از خانواده ی قالب گیری مایع می باشد در این فرایند رزینی با ویسکوزیته پایین، مانند پلی استر یا ا پوکسی، تحت فشار کم به درون قالب بسته ای شامل الیاف بافته شده ی خشک، طی مدت زمان محدود تزریق می شود. حداکثر زمان در دسترس برای پایان مرحله ی تزریق، فاصله ی زمانی از لحظه ی افزودن مواد شروع کننده و شتاب دهنده به رزین تا لحظه ی شروع ژل شدن آن می باشد. در این مقاله، هدف اصلی تعیین بهترین موقعیت ورودی رزین با هدف کمینه کردن مدت زمان تزریق می باشد این امر به دو روش هندسیه یا بهره گیری از الگوریتم بهینه سازی قابل انجام است در مقاله ی حاضر ، با بکارگیری شبکه ی های عصبی مصنوعی و الگوریتم ژنتیک روشی جدید برای پیدا کردن موقعیت ورودی رزین و در نتیجه محاسبه ی زمان تزریق کمینه معرفی و استفاده شده است این روش شامل سه مرحله می باشد: مرحله ی اول، محاسبه ی داده های اولیه با استفاده از نرم افزار تخصصی PAM-RTM، مرحله ی دوم مدلسازی شبکه های عصبی مصنوعی با استفاده از داده ها و مرحله ی سوم، پیاده سازی الگوریتم ژنتیک بر روی شبکه های عصبی در این مقاله هندسه های دو بعدی مورد بررسی قرار گرفته اند. نتایج حاصل از بهینه سازی نشان می دهد که خطای شبکه های عصبی مصنوعی در تخمین زمان تزریق کمینه کمتر از 5% می باشد.

کامپوزیت ، قالب گیری انتقالی رزین، بهینه سازی عددی، شبکه های عصبی مصنوعی، الگوریتم ژنتیک