مهیار عربانی - استاد گروه عمران، دانشکده فنی، دانشگاه گیلان
امیر شعبانی - دانشجوی کارشناسی ارشد راه و ترابری، دانشکده فنی، دانشگاه گیلان

استفاده از مصالح سنگی مناسب و بادوام به عنوان یکی از اجزای اصلی مخلوط های آسفالتی با تاثیر به سزایی بر روی خصوصیات مکانیکی و رطوبتی این مخلوط ها همراه است. مقاومت مصالح سنگی تابعی از نوع و شکل سنگدانه ها، زاویه ی شکست، بافت سطح دانه ها و کانی های تشکیل دهنده ی آنها می باشد. اگرچه در تحقیقات انجام گرفته در طول سالیانگذشته انواع مختلف سنگدانه های رسوبی، آذرین و دگرگونی که شامل گرانیت، کواتزیت، بازالت، سنگ آهک، ماسه سنگ و غیره می باشد به عنوان درشت دانه در تهیه ی مخلوط های آسفالتی به کارگرفته شده اند اما بررسی تاثیر نوع درشت دانه بر روی خواص عملکردی این مخلوط ها کمتر مورد توجه قرار گرفته است. در مطالعه ی پیش رو با جمع بندی نتایج تحقیقات صورت گرفته در این زمینه، به بررسی تاثیر انواع سنگدانه ها به عنوان قسمت درشتدانه بر روی حساسیت رطوبتی مخلوط آسفالتی پرداخته شده است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که استفاده از سنگدانه هایی نظیر بازالت، سنگ آهک، دولومیت، مرمر و شیست باعث افزایش مقاومت مخلوط آسفالتی در برابر رطوبت می گردد.

مخلوط آسفالتی، سنگدانه، درشتدانه، حساسیت رطوبتی