محمد اکبرپور - استادیار گروه جغرافیا، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه رازی
اشرف حسین زاده - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

سیستم حمل و نقل زیربنای اقتصاد را در هر سرزمین تشکیل می دهد. اگر راه ها و وسایل حمل و نقل کافی در اختیار نباشد. مسلما امکان اتصال نواحی تولید و مصرف صورت نخواهد گرفت. بسیاری از نواحی منزوی و دور افتاده هنگامی که از امکانات ارتباطی و حمل و نقل برخوردار می گردند، از انزوای جغرافیایی خارج شده و ارزش اقتصادی کارآمدی را کسب می کنند. نوع تحقیق در این مقاله کاربردی و روش انجام آن تحلیلی ترکیبی می باشد. جهت اجرای این تحقیق از روش های کتابخانه ای و پیمایشی و مدل دسترسی استفاده شده است. بنابراین طبق یافته ها با توجه به انزوای جغرافیایی اکثر روستاهای کشور و منطقه هشترود توجه به مقوله حمل و نقل روستایی می تواند راهگشای ارتباطات فیزیکی و اقتصادی و تحرکات جمعیتی میان سکونت گاه های شهری و روستایی باشد. این گونه ارتبطات خود زمینه ساز تعامل همه جانبه سکونتگاه هاست. توسعه اقتصادی روستا، کاستن از تاثیرات انزوای جغرافیایی، کاهش اثرات فقر اقتصادی و دسترسی به خدمات زیربنایی از جمله مهم ترین تاثیراتی است که توسعه حمل و نقل روستایی در ارتقای کیفی روستاهای منطقه خواهد داشت و ما را در رسیدن به توسعه پایدار یاری خواهد کرد.

سکونتگاه روستایی، حمل و نقل، آزادراه، شهرستان هشترود