محمدعلی رستمی نژاد - استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه بیرجند
ناصر مزینی - استادیار، گروه هوش مصنوعی، دانشکده کامپیوتر دانشگاه علم و صنعت ایران
مریم ایزی - دانش آموخته کارشناسی ارشد تکنولوژی آموزشی دانشگاه علامه طباطبایی
محمدحسن عباسی - کارشناس ارشد فناوری اطلاعات و ارتباطات- دانشگاه علم و صنعت ایران

توسعه آموزش الکترونیکی در آموزش عالی ایران بسیار سریعتر از آموزش- پرورش و کارآموزی است. با این وجود ریزش، مشروطی و افت تحصیلی یکی از چالش هایی مشترکی است که نه تنها آموزش عالی ایران بلکه تمام کشورهای جهان با آن مواجه هستند. با توجه به پیچیدگی پدیده افت تحصیلی، این پژوهش سعی دارد، عوامل پیشبینی کننده میزان موفقیت دانشجویان الکترونیکی را شناسایی کند. با استفاده از روش تحقیق علی- مقایسه ای داده های حاصل از 1011 دانشجوی الکترونیکی در مرکز آموزش الکترونیکی دانشگاه علم و صنعت ایران، بر اساس متغیرهای دموگرافیک، پیشینه تحصیلی، نحوه پذیرش و محل سکونت بررسی شد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد، متغیرهای دموگرافیک (جنسیت، سن، تاهل)، 17,5 درصد و متغیرهای مربوط به پیشینه تحصیلی (فاصله بین دو مقطع تحصیلی، معدل مقطع قبل)، 14 درصد و محل سکونت همراه با نحوه پذیرش دانشجو %24از تغییرات معدل دانشجو در تحصیل الکترونیکی را تبیین میکند. نتایج نشان داد، مدل رگرسیونی که متغیرهای محل سکونت همراه با نحوه پذیرش به آن وارد شده است، از قدرت پیشبینی بیشتری برخوردار است. برای مقایسه معدل دانشجویان الکترونیکی در دو روش پذیرش از طریق کنکور در مقابل آزمون درون دانشگاهی، آزمونتی مستقل به کار رفت. نتایج معنیداری تفاوت بین میانگین ها را نشان داد( df=970، t=5,597، .p=0/000 )این نتیجه حاکی ست، دانشجویانی که به روش آزمون داخلی پذیرفته شدهاند به مراتب معدل بالاتری نسبت به پذیرفته شدگان کنکور دارند. مضاف بر این، با توجه به اهمیت متغیر نحوه گزینش در مدل رگرسیون این پژوهش، تجدید نظر در نحوه گزینش دانشجوی الکترونیکی از طریق کنکور را پیشنهاد میکند

یادگیری الکترونیکی، افت تحصیلی، موفقیت تحصیلی، مدل پیش بین