علیرضا بلالی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گرایش مهندسی و مدیریت ساخت، گروه مهندسی عمران، دانشگاه فردوسی مشهد
سید یاسر بنی هاشمی - استادیار، گرایش مهندسی و مدیریت ساخت، گروه مهندسی عمران، دانشگاه فردوسی مشهد
جعفر بلوری بزاز - دانشیار، گرایش ژیوتکنیک، گروه مهندسی عمران، دانشگاه فردوسی مشهد

سقوط از ارتفاع و لغزیدن، به عنوان یکی از حوادث مرگبار کارگاه های ساختمانی، در صدر حوادث صنعت ساخت در ایران و جهان قرار دارد؛ به طوری که این حادثه به تنهایی در ایران 50 % حوادث این صنعت را به خود اختصاص داده است. لذا، از آنجایی که پیشگیری از حادثه ی سقوط از ارتفاع و لغزیدن نقش بسزایی در کاهش حوادث ساختمانی دارد، این مطالعه به بررسی عوامل تاثیرگذار بر کاهش این حادثه و هم چنین بررسی موقعیت های رخداد این حادثه در کارگاه و فراوانی وقوع آن در مراحل مختلف یک پروژه ی ساخت پرداخته است. این پژوهش به صورت مطالعه ای توصیفی تحلیلی بر مبنای داده های جمع آوری شده از توزیع پرسش نامه بین 53 نفر از کارشناسان HSE و بازرسان ادارات کار که سابقه ی 5 سال و بالاتر در حوزه ی ایمنی پروژه های ساختمانی را داشته اند، بدست آمده است. بر این اساس نتایج این پژوهش نشان داد که به کاربردن روش ها و اعمال ایمن جهت کار در ارتفاع، سامانه های محدود کننده و متوقف کننده و بکارگیری موانع و حفاظ مناسب، در صدر عوامل تاثیرگذار در کاهش حادثه ی سقوط از ارتفاع و لغزیدن قرار دارند. در خصوص موقعیت های وقوع این حادثه نیز داربست، بازشوها و پرتگاه ها خطر پذیرترین موقعیت ها شناسایی شدند. هم چنین اجرای اسکلت و اجرای نما در صدر مراحل وقوع این حادثه در پروژه ها قرار گرفتند. نتایج این تحقیق می تواند در تدوین برنامه ی ایمنی پروژه ها و در جهت پیش گیری از حادثه ی سقوط از ارتفاع و لغزیدن، مورد استفاده ی کارشناسان HSE و مدیران پروژه، و نیز محققین فعال در زمینه ی مدیریت ایمنی در صنعت ساختمان قرار گیرد.

ایمنی، حادثه، سقوط از ارتفاع و لغزیدن، صنعت ساختمان