حسین غضنفرپور - دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
ندا رضایی حومدین - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رفنسجان، رفسنجان، ایران

این پژوهش با هدف گسترش فضاهای عمومی و امکانات تفریحی، ایجاد مسیرهای پیاده و دوچرخه و کفسازی مسیر، نورپردازی محوطه های باز و سبز، جذب گردشگر، زیباسازی بدنه رودخانه و ... می باشد. مسیله اصلی این است که بطور کلی حاشیه رودخانه ساماندهی نشده، زمین های اطراف حریم رودخانه رها شده هستند که باعث شده چهره مناسبی برای فضای شهری ایجاد نکند. سرزندگی، نشاط را از بین برده است. در این میان، ایجاد محیطی آرام و به دور از آلودگی های زیست محیطی و آلودگی های بصری و ... که از عمده ترین معضلات شهرهای امروزی به شمار می رود، همچنین فراهم نمودن امکانات مناسب برای بهره مندی کاربران از چشم انداز زیبای رودخانه، در درجه اول اهمیت قرار می گیرد. اجرای این طرح در این منطقه از شهر باعث افزایش سرانه فضای سبز، فضای تفریحی- فراغتی، بهبود سلامت جامعه، امنیت، ایجاد تعاملات اجتماعی و ... می شود. عملکرد این فضا می تواند محیط ناسالم و آلوده ی اطراف سیل یا رودخانه را با برنامه ریزی درست تبدیل به محیطی فرحبخش و پویا کرد تا هم از لحاظ اجتماعی و هم از لحاظ فیزیولوژیکی نتیجه بخش باشد. مهمترین اقداماتی که بایستی از هم اکنون در اطراف رودخانه شور انجام شود، اعمال مدیریت زمین و ایجاد فضای متنوع سبز و تفریحی برای آینده رفسنجان خواهد بود. روش پژوهش، توصیفی- تحلیلی است. برای جمع آوری اطلاعات از دو روش، میدانی و اسنادی استفاده شده است. آلترناتیوهای پیشنهادی برای حاشیه رودخانه شور که در حقیقت پارک خطی یا پارک رودکناری است که باعث افزایش سرانه فضای سبز، فضاهای تفریحی- فراغتی، بهبود سلامت جامعه، امنیت، ایجاد تعاملات اجتماعی برای آینده شهر نتایج تحقیق نشان می دهد چنانچه ساماندهی حاشیه رودخانه با نگاه به آینده برنامه ریزی شود هدفمندتر و دقیق تر خواهد بود.

ساماندهی، رودخانه (مسیل) شور، گردشگری سبز پایدار، نگاه به آینده، رفسنجان