مریم شعبانی - دانشجوی دکتری، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی سهند تبریز
محمد حقیقی - استاد دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی سهند تبریز
داود کاهفروشان - دانشیار دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی سهند تبریز
امیر حقیقی - دانشجوی کارشناسی، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی سهند تبریز

افزایش فعالیت انسانی و توسعه ی تکنولوژی در بخش های مختلف سبب ورود آلاینده های نوظهوری همانند داروها به محیط، به ویژه منابع آب شده است. این نوع آلاینده ها توسط روش های متداول قابل حذف نبوده و تصفیه آن مستلزم استفاده از فرآیند های جدید است. در حال حاضر فرآیندهای فتوکاتالیستی به دلیل هزینه عملیاتی کم، امکان حذف ترکیبات پیچیده و امکان استفاده از انرژی رایگان خورشیدی توجه زیادی را به خود جلب نموده است. در این پژوهش نانوفتوکاتالیست BiOCl(57%)-Bi24O31Cl10(43%) با استفاده از روش خود احتراقی محلول و با به کارگیری سوخت سوربیتول، سنتز شد. سپس عملکرد آن در فرآیند تخریب فتوکاتالیستی آنتی بیوتیک افلوکساسین از محلول آبی آلوده، تحت تابش نور شبیه سازی شده به نور خورشید، با تغییر پارامترهای عملیاتی همانند غلظت آلاینده (15 و 25 mg/L35 )، مقدار فتوکاتالیست (1 و 2 و 5 7g/L) و pH اولیه ی محلول (2 و 6 و 11) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که نانوفتوکاتالیست سنتز شده در غلظت 15mg/L از آلاینده، مقدار بارگذاری 1g/L و pH=2 حداکثر راندمان را طی 120 دقیقه تابش نور داشت. نتایج تست پایداری نشان داد که نانوفتوکاتالیست BiOCl(57%)-Bi24O31Cl10(43%) پس از 1 بار استفاده ی مجدد از پایداری بالایی برخوردار است.1 و ،2 ، 31

نانوفتوکاتالیست BiOCl(57%)-Bi24O31Cl10(43%) ، تخریب فتوکاتالیستی، آنتیبیوتیک افلوکساسین