حمید رضا صادقی پور - گروه علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران
علی باقر نظریان - استادیار آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشگاه پیام نور
عبدالصالح زر - گروه علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران

مقدمه و هدف: اختلالات اسکلتی عضلانی کارکنان اداری یک عامل خطر مرتبط با سلامتی می­باشد. هدف این تحقیق ارزیابی ریسک فاکتورهای ارگونومیک و ارتباط آن با اختلالات اسکلتی عضلانی کارکنان شرکت برق بوشهر بود. روش شناسی: نمونه­های تحقیق تعداد 64 نفر از کارکنان اداری ( 28 نفر زن و 36 نفر مرد ) بودند. از پرسشنامه نوردیک و روش RULA جهت ارزیابی اختلالات اسکلتی عضلانی و پوسچر ناحیه بالاتنه و از کالیپر برای محاسبه درصد چربی بدن استفاده شد. داده­های تحقیق با آمار استنباطی Logistic regression تجزیه و تحلیل شدند. نتایج:  بیشترین اختلالات اسکلتی عضلانی زنان ناحیه فوقانی پشت و در مردان ناحیه کمر بود. وزن بیشتر با افزایش درد در ناحیه کمر و فوقانی پشت، و سن بیشتر همراه با اختلالات اسکلتی عضلانی بیشتر ناحیه شانه و کمر بود. با افزایش BMI و درصد چربی بدنی، میزان بروز اختلالات اسکلتی عضلانی در ناحیه کمر، پشت و زانو افزایش بیشتری داشت. در مجموع 2/57 درصد از نمونه­های زن در سطح ارگونومی پوسچر 1، 5/28 درصد در سطح 2 و 2/14 درصد در سطح 3 قرار داشتند. در مردان 5/55 درصد از نمونه­ها در سطح 1، 25 درصد در سطح 2، 1/11 درصد از در سطح 3  و 3/8 درصد در سطح 4 قرار داشتند.   نتیجه گیری: با توجه به ارتباط معنادار بین ریسک فاکتورهای ارگونومیک و اختلالات اسکلتی عضلانی کمر و فوقانی پشت، ارائه برنامه­های منظم آموزشی در زمینه پوسچر و ارگونومی صحیح جهت پیشگیری از بروز آسیب­های بیشتر کارکنان توصیه می­شود.

ارگونومیک, اختلالات اسکلتی عضلانی, پوسچر