بررسی مبحث پایداری در معماری مساجد دوره قاجار (مسجد عمادالدوله)

معماری پایدار در سال های 1970 میلادی به بعد در نتیجه آگاهی بشر نسبت به مسائل محیط زیست ومشکلات فرهنگی-اجتماعی و اقتصادی می باشد. که یکی از مسائل مهم توسعه پایدارمی باشد یکی از مهم ترین اهداف توسعه پایدار حفظ طبیعت و اصلاح نگاه به ان است و تجلی توسعه پایدار در حوزه محیط ساخته شده معماری پایدار نامیده می شود. انچه که در این مقاله مورد توجه قرار گرفته است،رویکرد معماری پایدار در بناهای سنتی بخصوص در مساجد دوره قاجار در استان کرمانشاه می باشد. در بناهای سنتی ایران نیز به جنبه های مختلف توسعه پایدار نگاه شده است به طور مثال در یک بنا به جنبه های مختلف محیط زیستی، اقلیمی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی توجه داشته اند. در این مقاله سعی بر بررسی ویژگی های می شود که مساجد دوره قاجار را از نظر معماری آنها را در زمره معماری پایدار قرار می دهد. و بررسی این موضوع که چه ویژگی های از این بناها باعث پایداری آنها در گذر زمان شده است. نمونه ای موردی که در این مقاله بررسی می شود مسجد عمادالدوله کرمانشاه می باشد و در نهایت نشان داده خواهد شد که استفاده از شرایط محیطی اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی برای ایجاد توسعه پایدار بخصوص در معماری چگونه باید عمل کرد و از گذشتگان الگو برداری شود و به آینده چشم داشت. روش این پژوهش مبتنی بر پژوهش محور است. این مقاله با بیانی توصیفی تحلیلی و با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و میدانی، از این پژوهش یا هدف معماری پایدار به اصلاح رابطه انسان، طبیعت و معماری می پردازد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، معماری پایدار ، مساجد قاجاریه ، مسجد عمادالدوله