بررسی اسیب شناسی خلاقیت کودکان در محیط شهری عصر امروز

محیط های شهری فضای زندگی روزمره برای شهروندان است ولذا باید توانایی پذیرش کلیه افراد و گروه های سنی و اجتماعی وهمچنین تامین نیازها و خدمات رفاهی مربوط به انها را داشته باشدفضاهای شهری محیط های فرهنگ ساز و تاثیر گذاری هستند کهدر شکل گیری فضای ذهنی جامعه نقش اساسی دارند شهروندان امروزی به دلیل معماری خاص شهری و در کنار ان تربیت های خاص کمترین میزان تعامل و برخورد را با اطرافیان دارد و متاثر از بی نظمی معماری شهری و فشارهای روانی حاصل ازآن دچار مشکلات عدیده ای است کودکان و نوجوانان یا عنوان اعضای جامعه ما با مجموعه ای از خواسته ها و نیازهای خاص خود استفاده کنندگان محیط ساختگی ما می باشد.نظریه های آموزش و یادگیری محیط-محور را به سمت پرورش خلاقیت در دوره های کودکی و نوجوانی سوق داده است. همچنین توجه به نقش محیط و فضاهای باز نظیر فضاهای بازی،بوستان های محلی،عرصه های نیمه عمومی- نیمه خصوصی و همسایگی در ادراکات و رفتارهای کودکان از جمله رشد خلاقیت رو به گسترش است و نتایج تحقیقات متعدد نشان می دهند که بوستان ها و فضاهای باز و سبز محله ای و همسایگی در رشد و شکوفایی خلاقیت های کودکان تاثیری اساسی دارند. همچنین با توجه به ماهیت کم و بیش اکتسابی خلاقیت و نقش مهم محیط کالبدی و اجتماعی رشد خلاقیت می توان انتظار داشت آماده سازی فضاهای باز محله ای و همسایگی برای حضور و تعامل فعال کودکان بتواند در بروز خلاقیت ها آنان موثر باشد برخی از تحقیقات روانشناختی پیرامون ترجیحات محیطی افراد،نشان می دهد که شهروندان وبه ویژه کودکان، به طور کلی محیط های طبیعی و سبز شهر را به محیط های مصنوع شهری ترجیح می دهند تمایل عمومی کودکان به فضاهای طبیعی شهر و مضاعف شدن خلاقیت آنان در فضاهای پر درخت و سبز نشانه سازگاری فیزیکی و روانی کودکان با محیط های طبیعی است پس می توان با نگرشی اسیب شناسانه تر به مقوله کودکان سعی درحل مشکلات شهر وشهرسازی عصر امروز داشته باشیم.