نقدی بر هویت معماری معاصر ایران از سال 1300 خورشیدی تا به امروز (نمونه موردی شهر تهران)

هویت در معماری معاصر ایران دچار بحران شده رنگ باختن مفهوم هویت، مختص حوزه معماری نمی باشد، همچنانکه این ضعف در حوزه های مختلف فرهنگی، اجتماعی، ملی و غیر هم مورد شهود می باشد. بنای زیگورات چغازنبیل که در حدود1250 سال قبل از میلاد مسیح بنا شده و تا کنون بیش از سه هزار سال از ساخت ان می گذرد نشان دهنده هویت معماری ایرانی در گذشته می باشد در آن زمان معماری ایران زبان زد همگان بوده و اما اینک ما کجائیم؟ چقدر به تاریخ و هویت خود وفادار بوده ایم؟ آیا مسیر آنها را ادامه داده و تلاش هایشان را به ثمر نشانده ایم ، مفاهیم سنتی و هویتی خود را چقدر به جهانیان عرضه کرده ایم آیا مدرن زیستن به معنای فراموشی خود و دنباله روی از دیگران است؟ ساختمان ها با فرم ها ، رنگ ها و مصالح ناهمگون ، آن چنان ناموزون در کنار هم قرار گرفته اند که انسان را به فکر وادار می سازد. که آیا معماری معاصر ایران دارای هویت می باشد و آیا راه حلی برای هویت بخشیدن به معماری ایران وجود دارد، آیا می توان معماری ایران زبان زد همگان بوده و اما اینک ما کجائیم؟ چقدر به تاریخ و هویت خود وفادار بوده ایم؟ آیا مسیر آنها را ادامه داده و تلاش هایشان را به ثمر نشانده ایم، مفاهیم سنتی و هویتی خود را چقدر به جهانیان عرضه کرده ایم ایا مدرن زیستن ، به معنای فراموشی خود و دنباله روی از دیگران است؟ ساختمان ها یا فرم ها، رنگ ها و مصالح ناهمگون، آنچنان ناموزون در کنارهم قرار گرفته اند که انسان را به فکر وادار می سازد. که آیا معماری معاصر ایران دارای هویت می باشد و آیا راه حلی برای هویت بخشیدن به معماری ایران وجود دارد، آیا می توان معماری معاصر ایران را به نقطه اوج خود رسانید.

کلیدواژه ها:

هویت معماری ایران ، نقدی بر معماری ایران بعد از انقلاب اسلامی ، معماری معاصر ایران