تحلیل توان اکوتوریستی و برنامه ریزی فضاهای گردشگری با رویکرد پایداری مطالعه موردی: شهرستان خوی

مسائل مربوط به اکوتوریسم و پایداری بیش از هر چیز نیازمند برنامه ریزی فضاهای گردشگری با استفاده از منابع موجود و بهره برداری بهینه از طریق شناسایی دقیق، مناطق مستعد می باشد. اکوتوریسم و گردشگری به عنوان یکی از مهم ترین منابع در آمدی در کشور های توسعه یافته سعی در گسترش ابعاد مختلف این صنعت و ایجاد اشتغال خصوصا برای روستائیان است. در این پژوهش به شناسایی پهنه ها، نقاط و مسیرهای مستعد برای اکوتوریسم در شهرستان خوی پرداخته و نقاط مناسب یا نامناسب در این زمینه شناسایی گردیده اند.نتایج مطالعات نشان داد پهنه ی غربی شهرستان و هم مرز با ترکیه در ارتفاعات اورین،مینارشین، تکلیک و قطور دارای شرایط ایده ال برای توسعه اکوتوریسم زمستانی و کوهنوردی بوده و بالعکس پهنه ی شمالی به دلیل ناامنی های ناشی از استقرار پراکنده ی برخی گروه های مسلح جدایی طلب و همچنین مسیرهای گسلی بسیار خطرناک از ظرفیت بسیار پایینی برای توسعه اکوتوریسم برخوردار است. همچنین وجود چشمه های معدنی مانند کلوانس، قریس و ابواوغلی و چشمه های آب گرمم چون قارنجه موجب توسعه ی طبیعت درمانی در محدوده شده است.

کلیدواژه ها:

توان اکوتوریستی ، فضاهای گردشگری ، رویکرد پایداری ، خوی