مدیریت تقاضای آب در استان کرمان

مسئله اصلی در مدیریت آب در کشور و منطقه، ایجاد تعادل بین عرضه و تقاضای آب می باشد. از آنجا که عرضه آب در استان کرمان با محدودیت های فنی و اقتصادی خاص، روبرو می باشد، بایستی توجه ویژه ای به بخش تقاضای آب نمود تا این تعادل حیاتی برقرار گردد. به عبارت دیگر با توجه به اینکه منطقه مورد نظر با منابع محدود آب و نیازهای نامحدودی رو به رو می باشد و نمی تواند تمام بخش ها و فعالیت های اقتصادی را همزمان توسعه دهد، باید به بخش های مهم و کلیدی خود اولویت دهد. بدین روی صاحب نظران، مدل ها و روش های مختلفی را برای این منظور طراحی و معرفی نموده اند. یکی از این روشها استفاده از تکنیک داده ستانده می باشد. نتایج تحقیق نشان می دهد با توجه به محدودیت منابع آب و عدم استفاده از تکنولوژهای نوین آبیاری و همچنین عدم وجود صنایع جنبی، بخش کشاورزی و اکثر زیر بخش های آن در گروه چهارم جدول طبقه بندی، قرار می گیرند، یعنی بخشهای دارای پیوندهای پسین و پیشین کم و تقاضای نهایی زیاد ولی برعکس بعضی از زیر بخشهای صنعت و خدمات در ناحیه اول قرار می گیرند. همچنین این تحقیق نشان می دهد که ارزش افزوده ایجاد شده به ازاء یک میلیارد ریال آب در بخش کشاورزی 42/170 میلیارد ریال می باشد. بیشترین و کمترین ارزش افزوده ایجاد شده به ازاء یک میلیارد ریال آب به ترتیب 442 و 48/11 میلیارد ریال مربوط به بخشهای سایر خدمات و برق و گاز می باشد. لذا با استفاده از ابزار قیمت گذاری و تخصیص آب به بخش های کلیدی می توان به تعادل عرضه و تقاضا دست یافت.

کلیدواژه ها:

مدیریت تقاضا ، آب ، کرمان ، تکنیک داده ستانده