بررسی مدیریت و بهره برداری آبیاری در فضای سبز شهر

با توجه به افزایش جمعیت شهرهای بزرگ توسعه فضای سبز در آنها از اهمیت زیادی برخوردار است. برای ایجاد فضای سبز مطلوب انجام ابیاری علمی ضروری است. در صورتی روشهای آبیاری نوین موجب افزایش راندمان و کارایی مصرف آب می شوند که به طور صحیحی طراحی و اجرا شده باشند. به منظور بررسی عملکرد آبیاری در حال اجرا در فضای سبز شهر اصفهان در سال 1389 تحقیق در پارک آبشار انجام شد. در این تحقیق دو عرصه ی فضای سبز به صورت تصادفی انتخاب گردید و اندازه گیری ها در آنها انجام شد. در عرصه های مورد نظر آزمایش یکنواختی برای سیستم آبیاری بارانی انجام شد و همچنین توزیع رطوبت در نیمرخ خاک بررسی شد. نتایج نشان داد توزیع اب توسط آب پاش های آبیاری بارانی یکنواخت نیست. نتایج عدم توزیع مناسب رطوبت در نیم رخ خاک در نقاط مختلف فضای سبز را نشان داد. طراحی غیر علمی ، عدم وجود دستورالعمل بهره برداری از سیستم ابیاری و عدم استفاده از لوازم ابیاری بر اساس طرح طراحی شده موجب شد که سیستم ابیاری بارانی کارایی پایین تری نسبت به سیستم ابیاری سطحی سنتی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

آبیاری ، راندمان کاربرد ، اصفهان ، یکنواختی پخش ، رطوبت خاک