برآورد تبخیر-تعرق گیاه گوجه فرنگی و محاسبه ضریب گیاهی در شرایط آبیاری با آب شور

هدف از انجام این تحقیق برآورد تبخیر- تعرق محصول زراعی گوجه فرنگی در شرایط استفاده از آب های شور بود . به عبارت دیگر در مناطقی که منابع آب از کیفیت مناسبی برخوردار نیست و محصول گوجه فرنگی در این مناطق به عمل می آید، بایستی میزان نیاز آبی این محصول در این شرایط مشخص باشد تا در برنامه ریزی استفاده از منابع آب و خاک و کشاورزی ، مدیریت صحیحی به عمل آید. ضریب گیاهی (Kc) عبارت است از ضریب اصلاح و تبدیل تبخیر - تعرق گیاه مرجع (ETo) به تبخیر-تعرق گیاه زراعی (ETc) . در گزارشات تحقیقی سازمان خوار و بار جهانی(FAO) و سایر مراجع این ضریب ارائه شده است. در این تحقیق آب مصرفی گوجه فرنگی در شرایط گلدانی و آب شور تحت شوری های مختلف در مرحله رشد و توسعه گیاه و مراحل میانی با سه تکرار اندازه گیری شد و میزان ETo نیز از روش فائوپنمن-مانتیث به عنوان یک روش استاندارد برآورد گردید. از نسبت این دو پارامتر ، مقدار Kc محصول گوجه فرنگی در شرایط فوق برای این محصول به دست آمد. حداکثر و حداقل نیاز آبی گیاه گوجه فرنگی برای شوریهای S1 تا S4 به ترتیب (13/48 و 6/43) ، (14/1 و 7/3) ، ( 12/61 و 5/83 ) ، (13/04 و 6/76 ) میلی متر در روز و برای گیاه مرجع برابر ( 6 و 2/45) میلی متر در روز محاسبه گردید . اختلاف بین ETc و ETo در طول فصل رشد گیاه گوجه فرنگی نشان از افزایش نیاز آبی گوجه فرنگی در این دوره است. در اواسط دوره رشد با افزایش شاخص سطح برگ ، ETc افزایش یافته و بیش از ETo شده است. با توجه به نتایج ، استفاده از آب شور باعث افزایش ضریب گیاهی شده است، که در حدود 70 درصد بیشتر از ضریب گیاهی اصلاح شده مرحله میانی جداول فائو برآورد گردید.

کلیدواژه ها:

آبیاری ، آب شور ، تبخیر- تعرق ، ضریب گیاهی